Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Τα Επιμελητήρια ιδρύονται στην Κοινωνία και όχι στους διαδρόμους

Η 14η Σεπτεμβρίου 1996 αποτελεί ένα ορόσημα που σημαματοδοτεί την αφετηρία μιας μεγάλης προσπάθειας για να έρθει η Πληροφορική Άνοιξη στην πατρίδα μας. Εκείνη τη μέρα είχε πραγματοποιηθεί Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Πτυχιούχων Επιστήμης Υπολογιστών Πανεπιστημίου Κρήτης (ΣΠΕΥΠΚ) και ξεκινούσαν οι κινητοποιήσεις για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση που χαράχτηκαν στη συλλογική μας μνήμη ως η απαρχή του Κινήματος των Πληροφορικών η δράση του οποίου συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας.

Δικαιούμαστε να μιλούμε για Κίνημα Πληροφορικών, διότι στη 14χρονη δράση μας παρατηρούμε όλα τα στοιχεία εκείνα που συγκροτούν ένα κίνημα:

  • Ξεκινήσαμε από την ανάγκη αντίδρασης σε μια παρακμιακή πραγματικότητα και ξεκινήσαμε έναν πολυμέτωπο αγώνα σε όλα τα επίπεδα όπου ήρθαμε αντιμέτωποι με την κυρίαρχη νοοτροπία της μοιρολατρίας και του εφυσυχασμού.

  • Διαμορφώσαμε σταδιακά μια δική μας συλλογική οπτική (θεωρία) των πραγμάτων για να καταστεί δυνατή η υπέρβαση της πολύχρονης κρίσης του κλάδου. Διότι κάθε “κρίση” είναι πρωτίστως κρίση των τρόπων σύλληψης και αντιμετώπισης των προβλημάτων.

  • Δημιουργήσαμε ευέλικτες, ανοικτές, αποκεντρωμένες δημοκρατικές δομές οργάνωσης με τη συγκρότηση της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας.

  • Εκφράσαμε με θετικό τρόπο τις προσδοκίες μας για μια άλλου τύπου παρουσία μας στο κοινωνικό και οικονομικό γίγνεσθαι μέσα από τα κείμενα και τις παρεμβάσεις μας.

Το όραμά μας για ένα οικουμενικό, περιφερειακό, δημοκρατικό επιμελητήριο υπερβαίνει τη Σφίγγα του ιδιωτικο-δημόσιου κρατικιστικού, συντεχνιακού και παρασιτικού “Ελλαδιστάν”. Φιλοδοξεί αποτελέσει ένα νέο πρότυπο συλλογικού φορέα. Εντάσσεται στα πλαίσια μιας Υψηλής Στρατηγικής συνολικής ανάπτυξης της πατρίδας μας, ανάδειξης των Περιφερειών της ως αγωγών σύνδεσης με το γεωπολιτικό της περίγυρο και αφύπνισης της Ελληνικής Διασποράς για να πρωτοστατήσουμε ως Ελληνισμός στην οικοδόμηση μια παγκόσμιας Κοινωνίας Δικαιοσύνης και Ελευθερίας όπου οι λαοί θα συνεργάζονται ειρηνικά. Έτσι αντιλαμβανόμαστε το ρόλο μας σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης και έτσι θέλουμε να είναι η Κοινωνία της Γνώσης.

Είμαστε, ως Έλληνες, οι φορείς μια πλούσιας παράδοσης και ενός πολιτισμού με διεθνή ακτινοβολία και αξίες ιδιαίτερα επίκαιρες σε έναν κόσμο που βρίσκεται σε κρίση. Ως Πληροφορικοί, κομίζουμε νέα οργανωτικά πρότυπα, νέους τρόπους σκέψης, νέα εργαλεία που συνεπάγονται δομικές αλλαγές μέσα στην Κοινωνία. Προσδοκούμε να εναρμονίσουμε αυτές τις δύο “φύσεις” της υπόστασής μας ώστε να διαμορφώσουμε μια “Ελληνική” πληροφορική κουλτούρα, εργαλείο πολιτισμικής αλληλεγγύης και κοινωνικής ένταξης σε αντίθεση με την οργουελιανή προοπτική της χρήσης των τεχνολογιών που αναπτύσσουμε.

Στη σημερινή οικονομία, σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και στην πατρίδα μας, ενυπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες εξορθολογισμού αρκεί να ξεκινήσει ένα ριζικός μετασχηματισμός του οικονομικού (και του γενικότερου κοινωνικού) συστήματος με αξιοποίηση των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών. Εξορθολογισμός σε σχέση με τη χρήση του οικονομικού συστήματος ώστε το προϊόν του να εξυπηρετεί τους σκοπούς που θέλει ρητά το κοινωνικό σύνολο. Εξορθολογισμός σε σχέση με τη λειτουργία και τελικά τη δυνατότητα γνώσης του συστήματος. Διότι πράγματι ο εξορθολογισμός είναι προϋπόθεση για μια όσο το δυνατόν διάφανη οικονομία ικανή να γνωσθεί και να κυβερνηθεί από την κοινωνία.

Οι προσδοκίες μας ίσως να φαντάζουν ουτοπικές σε πολλούς που επιλέγουν την αδράνεια και τον εφησυχασμό. Όμως, κατά τη διάρκεια των 14 ετών από την απαρχή της συγκρότησης του Κινήματος μας, οι Έλληνες Πληροφορικοί δώσαμε πολλές μάχες και μάθαμε στην πράξη ότι μπορούμε να πετύχουμε πολλά. Μάθαμε ακόμη ότι τίποτε δεν χαρίζεται. Τα πάντα κερδίζονται με αγώνα. Ό,τι έχουμε πετύχει μέχρι σήμερα το πετύχαμε με τους αγώνες μας. Το πετύχαμε επίσης με τη συστηματική και μελετημένη παρέμβαση στα πλαίσια της ευρύτερης στρατηγικής μας που επιδιώκει την καταξίωση του Έλληνα Πληροφορικού ώστε να μπορέσει να προσφέρει τις καλές υπηρεσίες του στην Ελληνική Κοινωνία απρόσκοπτα και αποδοτικά. Ορόσημο στη 14ετή αυτή πορεία αποτέλεσε αναμφίβολα η συγκρότηση της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας το 2000-2001 που ήρθε να καλύψει ένα κενό και έδωσε, ουσιαστικά, οργανωτική υπόσταση στο Κίνημά μας.

Με την έναρξη του αγώνα διαφώτισης των Πληροφορικών σχετικά με το eTEE και ενδυνάμωσης της ΕΠΕ ώστε να μετασχηματιστεί σε Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου φαίνεται να ανοίγει ένα νέος κύκλος στην ιστορία του Κινήματος των Ελλήνων Πληροφορικών. Η συγκυρία είναι πολύ ευνοϊκή για πιο έντονη, πιο ουσιαστική, πιο μαζική δράση σε όλα τα επίπεδα. Ο στρατηγικός στόχος της ενιαίας επιμελητηριακής συγκρότησης του κλάδου μας στα πλαίσια μια ευρύτερη στρατηγικής για τη Χώρα και τον Ελληνισμό ( http://www.epe.org.gr/various/PshfiakhStrathgikhOctober2005_final.pdf ) έχει γίνει κατανοητός από όλους. Σε αυτό έχει αναμφίβολα συμβάλει και η Μελέτη Επισκόπησης της Πληροφορικής ( http://www.epe.org.gr/meleth/ ) που έχουμε έγκαιρα δημοσιοποιήσει.

Ωστόσο, η Πολιτεία διστάζει. Αν και μεμονωμένα πρόσωπα αποδέχονται την επικαιρότητα των προτάσεών μας, το πολιτικό σύστημα φαίνεται να ποδηγετείται από τις, παρασκηνιακές κατά κύριο λόγο, αντιδράσεις των συντεχνιών που ευθύνονται για την αρχιτεκτονική, οικιστική και περιβαλλοντική σφαγή της μεταπολεμικής Ελλάδας. Πραγματικά, όμως, ο μεγάλος κίνδυνος δεν προέρχεται από την απέλπιδα προσπάθεια ακύρωσης της δυναμικής που έχει δημιουργήσει η πρότασή μας. Ο μεγάλος κίνδυνος είναι η πρότασή μας να αλλοιωθεί κατά την εφαρμογή της, όπως έχει συμβεί στο παρελθόν με άλλους θεσμούς που αποτέλεσαν κοινωνικά αιτήματα δεκαετιών (συνεταιρισμοί, συμμετοχική διοίκηση ΑΕΙ ...). Ο σφετερισμός των οραμάτων και των προτάσεών μας έχει ήδη δρομολογηθεί εδώ και καιρό και το γνωρίζουμε όλοι μας. Θα επιτρέψουμε να δοθεί νέα παράταση ζωής στο Μεγάλο Ασθενή και μάλιστα με την κλοπή του δικού μας πολύχρονου μόχθου; Θα ξεπουλήσουμε τα οράματα και τους αγώνες μας για ένα “δικαίωμα υπογραφής” χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα χορηγούμενο με κριτήρια εκλογικών συσχετισμών; Θα δεχθούμε στην Πληροφορική το μοντέλο της αντιπαροχής και των “πιστοποιήσεων”; Θα δεχθούμε, τελικά, να υποταχθούμε στο σιωπηλό και ένοχο σύστημα διαφθοράς που έχει υποκαταστήσει το Σύνταγμα, τους Νόμους και τους Θεσμούς;

Βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η εργασία 14 ετών σε όλα τα επίπεδα (συνδικαλιστικό, δικαστικό, πολιτικό), τα κείμενα που έχουμε επεξεργαστεί μέσα από τις ανοικτές διαδικασίες των παραρτημάτων μας, οι δεσμοί που έχουμε αναπτύξει μεταξύ μας, η ζωντανή αγωνιστική μαςπαράδοση είναι το Μεγάλο Κεφάλαιο που έχουμε δημιουργήσει. Καλούμαστε, για άλλη μία φορά, να αγωνιστούμε ώστε αυτό το κεφάλαιο να αποδώσει προς όφελος της Ελλάδας και του Ελληνισμού. Ήρθε η ώρα να μπούμε και πάλι μπροστά αφήνοντας πίσω τις συντεχνιακές νοοτροπίες που καθηλώνουν τη Χώρα και απογοητεύουν τους Πολίτες. Ήρθε η ώρα να πάρουμε τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για να υπάρξει, επιτέλους, η ΕΠΕ ως ΕΘΕΠΕ. Να λειτουργήσουμε ως οιωνεί επιμελητήριο Πληροφορικής εκφράζοντας ενιαία όλους τους Πληροφορικούς των Πανεπιστημίων και των Τεχνολογικών μας ιδρυμάτων.

Τα Επιμελητήρια ιδρύονται στην κοινωνία.
Όχι στους διαδρόμους των Υπουργείων.
Ούτε με νομικά φαντάσματα τύπου eTEE.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

FYI:
Στις 14/09/1813 επίσης, οι Νικόλαος Σκουφάς, Εμμανουήλ Ξάνθος και Αθανάσιος Τσακάλωφ ιδρύσαν τη "Φιλική Εταιρεία". Τυχαίο; Δε νομίζω. :-)

Φώτης Αλεξάκος.

Νεκτάριος Μουμουτζής είπε...

Το 1814 ήταν, αν θυμάμαι καλά.