Ο κλάδος των Πληροφορικών ως σύνολο και κάθε Πληροφορικός ξεχωριστά έχουμε ευθύνη να ενημερώσουμε την Ευρωπαϊκή και τη Διεθνή Κοινή Γνώμη για τη θεσμική εκτροπή που συντελείται στη χώρα μας

Χωρίς να υιοθετώ συμπεριφορές και νοοτροπίες που κατά καιρούς έχει εκδηλώσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου, θεωρώ χρέος απέναντι στον κλάδο και κυρίως απέναντι στην πατρίδα να κοινοποιήσω κείμενο επιστολής που απέστειλε χθες υπό τη θεσμική της ιδιότητα στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον Πρωθυπουργό της χώρας.Με την επιστολή αυτή ζητά να ενημερωθούν οι ομολόγοι τους Αρχηγοί Κρατών και Πρόεδροι Κυβερνήσεων για τις συνθήκες που εισάγεται το νομοσχέδιο (2η φάση προαπαιτουμένων) προς ψήφιση. Το κείμενο της επιστολής έχει ως εξής:

Προς τον Αξιότιμο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Προκόπη Παυλόπουλο
Προς τον Αξιότιμο Πρωθυπουργό, κ. Αλέξη Τσίπρα

Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,

Από θεσμική υποχρέωση σας επισημαίνω ότι οι συνθήκες υπό τις οποίες εισάγεται προς συζήτηση το νομοσχέδιο «Επείγοντα μέτρα εφαρμογής του Ν. 4334/2015», συνιστάμενο στο κατατεθέν τα μεσάνυχτα της 20ής προς 21ή Ιουνίου 2015, συνολικό κείμενο 977 σελίδων, συμπεριλαμβανομένων όλων των κειμένων που πρέπει να μελετήσουν και να λάβουν υπ’ όψιν τους οι βουλευτές προκειμένου να διαμορφώσουν άποψη και να ψηφίσουν με τη διαδικασία του κατεπείγοντος εντός της σήμερον, και το οποίο περιέχει:
1) σε 1 άρθρο (Άρθρο 1) τα 1.008 άρθρα του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και εκείνα του Εισαγωγικού Νόμου του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και
2) σε 1 επίσης άρθρο (Άρθρο 2) τα 130 άρθρα περί ενσωμάτωσης οδηγίας της Ε.Ε. δεν εγγυώνται την τήρηση του Συντάγματος, τη θωράκιση της δημοκρατικής λειτουργίας, την άσκηση της νομοθετικής εξουσίας του Κοινοβουλίου ούτε την κατά συνείδηση ψήφο του βουλευτή.

Υπό καθεστώς εξόφθαλμου εκβιασμού ο οποίος απευθύνεται από ξένες Κυβερνήσεις- μέλη της Ε.Ε. προς την Κυβέρνηση και τους βουλευτές, εισάγεται και, μάλιστα, με «έλλειψη δυνατότητας οποιασδήποτε τροποποίησης» ένα νομοθέτημα με το οποίο επιχειρείται μείζων παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης και στην άσκηση των δικαιωμάτων των πολιτών, κατά τρόπο που καταλύει τόσο την λειτουργία της Ελληνικής Δημοκρατίας ως κοινωνικού κράτους δικαίου, στο οποίο λειτουργεί η διάκριση των εξουσιών, σύμφωνα με τα Συνταγματικώς οριζόμενα, όσο και την διαφύλαξη της αρχής της δίκαιης δίκης.

Το νομοθέτημα εξαναγκάζονται να εισαγάγουν Υπουργοί οι οποίοι δεν συμμερίζονται το περιεχόμενό του, αλλά αντιτάσσονται ευθέως σε αυτό, και εξαναγκάζονται να υπερψηφίσουν βουλευτές οι οποίοι επίσης αντιστρατεύονται το περιεχόμενό του.

Όλα αυτά υπό την ευθεία απειλή άτακτης χρεοκοπίας.

Πρόκειται για νομοθέτημα αναγόμενο στην προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο, κατατεθέν από τον προηγούμενο Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Χ. Αθανασίου, για το οποίο διενεργήθηκε, το Δεκέμβριο 2014, πανελλαδικό δημοψήφισμα των δικηγόρων υπό την αιγίδα της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα την απόρριψη του νομοσχεδίου με ποσοστό μεγαλύτερο του 93%.

Εξάλλου, εναντίον του Νομοσχεδίου έχουν ταχθεί οι εκπρόσωποι της Δικαιοσύνης, οι Διοικητικές Ολομέλειες των Δικαστηρίων, συνολικά οι ενδιαφερόμενοι κοινωνικοί φορείς. Αμφότερα τα συγκυβερνώντα κόμματα διέλαβαν ως προγραμματική τους δέσμευση την μη εισαγωγή του συγκεκριμένου νομοθετήματος και κανένα εκ των δύο δεν έχει μεταβάλει άποψη και θέση επί της ουσίας.

Το γεγονός ότι αυτό το νομοθέτημα επελέγη από ξένες κυβερνήσεις, συμμετέχουσες στο EuroSummit, ως «προαπαιτούμενο», δηλαδή ως προϋπόθεση για την έναρξη συνομιλιών προς εξεύρεση λύσης αποτυπώνει το μέγεθος της περιφρόνησης που επιδεικνύεται από τις ανωτέρω ξένες Κυβερνήσεις στις αρχές της κοινοβουλευτικής λειτουργίας, της λαϊκής κυριαρχίας και, τέλος, της δημοκρατίας.

Η θεσμική ευθύνη όλων είναι τεράστια. Αναλαμβάνοντας τη θεσμική μου ευθύνη ως Προέδρου της Βουλής, σας ζητώ να ενημερώσετε τους ομολόγους σας για την παρούσα επιστολή μου, την οποία θα κοινοποιήσω στη συνέχεια στους ομολόγους μου σε όλη την Ευρώπη, σε συνέχεια των προηγούμενων παρεμβάσεών μου, εισηγήσεών μου και της πρόσφατης επιστολής μου προς τον Πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου κ. Μάρτιν Σουλτς, η οποία κοινοποιήθηκε και στα μέλη του Ευρωκοινοβουλίου.

Αυτή η βίαιη επίθεση στη Δημοκρατία δεν μπορεί να συντελείται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και σίγουρα δεν μπορεί να συντελείται εν σιωπή.

Αθήνα, 22/7/2015

Με τιμή,
Η Πρόεδρος της Βουλής
Ζωή Ν. Κωνσταντοπούλου

Υπό το πρίσμα της επιστολής αυτής και του αιτήματος που περιλαμβάνει για ενημέρωση των Ευρωπαϊκών θεσμών και ευρύτερα για την θεσμική ανωμαλία στην οποία έχει περιέλθει στη χώρα, προτείνω και ζητώ από την κάθε συνάδελφο Πληροφορικό και από τον επίσημο φορέα εκπροσώπησής μας, την Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας, τα εξής:

1. Να δημοσιοποιηθεί η ανωτέρω επιστολή με κάθε πρόσφορο μέσο.
 
2. Να αναληφθεί πρωτοβουλία μετάφρασης του κειμένου της επιστολής (αρχικά στα αγγλικά αλλά και σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ αν είναι δυνατόν) και να δημοσιοποιηθούν οι μεταφράσεις αυτές ώστε να φτάσουν στον ευρύτερο δυνατό κύκλο προσώπων στις άλλες χώρες της ΕΕ και διεθνώς.

Εις Μνήμην της Ελλάδας...

Πεθαίνει η χώρα σύντροφε, το βλέπεις και το βλέπω
δυο μαντινάδες θα σου πω να 'ρθεις εκεί που στέκω:

Οι Βάρβαροι ζυγώνουνε, θέλουνε να μας φάνε
και στη "διαπραγμάτευση" κάποιοι τους προσκυνάνε...

Μαχαίρια ακονίζουνε για να μας μακελέψουν
καζάνια παραγγέλνουνε για να μας μαγειρέψουν.

Τα μάτια που δεν βλέπουνε όσα πρέπει να δούνε
σε λίγο θα δακρύζουνε και θα μετανοούνε.

Λόγια πολλά, διαρροές βλέπουμε και θα δούμε
γιατί πρέπει τα πρόβατα ήρεμα να σφαγούνε.

Το σφάγιο ανήσυχο αν είναι ανοστεύει
το κρέας του, και το φαί καλό δεν ξετελεύει.

Το ξέρουν κι ηρεμιστικές ειδήσεις μας ταΐζουν
και μυστικά οι δόλιοι μαχαίρια ακονίζουν.

Οι λάμες σπινθιρίζουνε απάνω στα ακόνια
κι άκουσα πως παράγγειλαν δυο φορτηγά λεμόνια.

Ο Σόιμπλε παράγγειλε το κρέας λεμονάτο
μισοψημένο, αίματα το πιάτο να 'ν' γεμάτο!

Αυτά θωρώ συν-Έλληνες και λέω είναι λάθος
με Χούντα παρομοίωση να γίνεται με πάθος.

Δεν είναι Χούντα το λοιπόν, είναι λεηλασία
όπως εκείνη πού 'γινε με τη Σταυροφορία.

Εμπήκαν πάλι Βάρβαροι στην Πόλη, σφάζουν, καίνε
κι εκείνοι που τους κάλεσαν να έρθουν, μυξοκλαίνε...

... και λεν "διαπραγμάτευση κάνουμε κάθε ώρα
δεχθείτε μέτρα Έλληνες για να σωθεί η χώρα".

Πρόβατα μπεμπενίζουνε και λένε "ας σφαχτούμε
αν είν' η χώρα να σωθεί χαλάλι να χαθούμε".

Εγώ σας λέω ο "τρελός" πως χάθηκε η χώρα
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΕΙ ΠΕΘΑΝΕ κι ΑΤΑΦΗ είναι τώρα.

Πάει, εβγήκε η Ψυχή, έμεινε το κουφάρι
κι οι Ύαινες μαζεύονται ποια θα το πρωτοπάρει.

Όσοι την αγαπήσανε το πτώμα ας το πάρουν
σωστά να το κηδέψουνε, στον Τάφο να το βάλουν.

Να μη το φαν οι Ύαινες, κι αν ο Θεός φροντίσει
θα 'ρθει η μέρα κι ο καιρός πάλι να τ' Αναστήσει.

Και μέχρι να 'ρθει η στιγμή, για Νέα Παρουσία
καθείς να κάνει ό,τι μπορεί για αυτοπροστασία.

Γιατί αν λείψουν οι καλοί μάστορες πώς θα γίνει
πάλι ταχιά Νέα Αρχή σαν θα ´ρθει η Γαλήνη;

Γι' αυτό το λέω ορθά κοφτά κι ας παρεξηγθούνε
τα λόγια μου διχάστικα, αν ίσως ακουστούνε:

Καθένας ως πρέπει Έλληνες πρώτα πολλούς ας σώσει
κι ύστερα για υπόλοιπους ό,τι μπορεί ας δώσει.

Φωλίτσα όσοι έχουνε λερώσει μια συγγνώμη
οφείλουν αν Ενότητα φωνάζουνε ακόμη.

Λάθος π' αναγνωρίζεται, σίγουρα συγχωράται
κι όποιος κι αν είν' που το 'κανε, φίλος καλός λογάται.

Όποιος σε άλλους φόρτωμα κάνει τα κρίματά του
είναι δειλός και σίγουρα δεν είναι στα καλά του.

Κι αν ίσως πάλι του δοθεί καινούργια ευκαιρία
τα ίδια και χειρότερα κάνει, ενοχή καμία!

Τα είπα και ξαλάφρωσα σε φόρμα μαντινάδας
ζωή σε μας συντρόφια μου εις μνήμη της Ελλάδας!

Η Ευγενής Τέχνη της Πολιτικής...

Αντιγράφω από το βιβλίο "Peopleware: Productive Projects and Teams" (http://www.amazon.com/Peopleware-Productive-Pr…/…/B00DY5A8X2) το εξής καταπληκτικό που αξίζει να το μελετήσουμε όλοι και όχι μόνο όσοι ασχολούμαστε με την Πληροφορική:

The science of making communities, making them healthy and satisfying
for all, is called politics. We hasten to add that it’s not the shameless shenanigans of corporate infighting that we’re going to address here; those are the pathologies of politics. What we need to look at instead is “Politics, the Noble Science,” as first described by Aristotle.

Aristotle included Politics among the five interlinked Noble Sciences that
together make up Philosophy. The five are:

• Metaphysics: the study of existence, the nature of the universe and all its contents
• Logic: the ways we may know something, the set of permissible conclusions we may draw based on our perceptions, and some sensible rules of deduction and inference
• Ethics: what we know about man and what we may deduce and infer (through Logic) about acceptable interactions between pairs of individuals
• Politics: how we may logically extend Ethics to the larger group, the science of creating and managing such groups consistent with ethical behavior and logical recognition of the metaphysical entities—humans and the community made up of humans
• Aesthetics: the appreciation of symbols and images of metaphysical reality, which are pleasing to the extent that they are logically consistent and that they inform us about ethical interaction and/or political harmony

You may be quite sure that you want no part of office politics of the sleazy kind, but Aristotelian Politics is something else entirely. Aristotelian Politics is the key practice of good management. Refusing to be political in the Aristotelian sense is disastrous; it is an abnegation of the manager’s real responsibility. Similarly, senior workers at all levels share some responsibility for community-building. They are the elders of whatever community does form.

"Η κατά Αριστοτέλη Πολιτική είναι το κλειδί για το σωστό μάνατζμεντ. Η άρνηση του να είσαι Πολιτικός, με την Αριστοτέλεια έννοια του όρου, είναι καταστροφικό!".
Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα στην πολιτική ζωή της χώρας αν οι πολιτικοί μας ταγοί μελετούσαν τον Αριστοτέλη;... Και ας μην ξεχνάμε πως ο Μέγας Αλέξανδρος, ο μέγιστος αυτός Στρατηγός και Πολιτικός, υπήρξε μαθητής του Σταγειρίτη...

Σκέψεις για το πώς μπορεί να αποτραπεί, έστω και την τελευταία στιγμή, ο ωμός εκβιασμός-πραξικόπημα του Δ' Ράιχ...

Οι εξελίξεις που τροφοδότησε το Ελληνικό Δημοψήφισμα και το ιδιότυπο πραξικόπημα που ακολούθησε επτά μέρες μετά, φαίνεται να έχουν οδηγήσει σε μια γενικότερη απογοήτευση των Πολιτών στην Ελλάδα οι οποίο αισθάνονται, ευλόγως, προδομένοι από τον Πρωθυπουργό της χώρας και την πλειοψηφούσα ομάδα του Σύριζα. Ωστόσο, προσωπικά επιμένω να διατηρώ την αισιοδοξία μου παρατηρώντας το διεθνή περίγυρο και τις αντιδράσεις κορυφαίως της διεθνούς διανόησης.

Σε αυτό το γενικότερο κλίμα, αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας την ακλόνητη πεποίθησή μου ότι έφτασε η ώρα να απαλλαγούμε από ως κοινωνίες, ως ανθρωπότητα, από την τυραννία των χρηματοσυμμοριτών. Να απαλλαγούμε από την εμπορευματοποιήση του χρήματος και να ανοίξουμε το δρόμο για μια ορθολογική οργάνωση του παγκόσμιο παραγωγικού συστήματος με όπλο την Πληροφορική - Κυβερνητική. Στο προσωπικό μου ιστολόγιο, στο κείμενο που έχω ως προμετωπίδα, θα βρείτε την παρακάτω διαπίστωση:

Η μελέτη ιστορικής σημασίας προσπαθειών για αξιοποίηση της Πληροφορικής - Κυβερνητικής για την ορθολογική διεύθυνση της οικονομίας που έφτασαν μέχρι και τη διατύπωση του οράματος κατάργησης των εμπορευματικών σχέσεων και του χρήματος είναι κεφαλαιώδους σημασίας και μπορεί να οδηγήσει σε μια ιστορική σύνθεση της Πληροφορικής με την Πολιτική στην προοπτική οικοδόμησης μιας αταξικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας όπου θα είναι δυνατή η πλήρης απελευθέρωση των δημιουργικών δυνατοτήτων της Ανθρωπότητας για να γίνει πράξη το αίτημα: 'Από τον καθένα σύμφωνα με τις δυνατότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του'!

Σε αυτό το πνεύμα σας καλώ να μελετήσετε ένα σημαντικό άρθρο της Κομμουνιστικής Επιθεώρησης και να επιχειρήσετε να βγάλετε τα συμπεράσματά σας σχετικά με την δυνατότητα που δίνει η Πληροφορική-Κυβερνητική για μια ορθολογική διακυβέρνηση του παγκόσμιο παραγωγικού ιστού. Δεν θα παραλείψω, τελειώνοντας, να εκφράσω την απογοήτευσή μου από τον πολιτικό φορέα σε έντυπο του οποίου δημοσιεύθηκε αυτό το άρθρο να μην μπορεί ακόμη να κατανοήσει τη σημασία των Νέων Τεχνολογιών στην προοπτική οικοδόμησης της αταξικής κοινωνίας. Και, ακόμη χειρότερο, να στέκεται με φανερή αμηχανία μπροστά στις εξελίξεις που τροφοδοτήθηκαν ήδη από την προκήρυξη του Ελληνικού Δημοψηφίσματος σε τοπική και παγκόσμια κλίμακα... Εδώ πραγματικά ταιριάζει το Βιβλικό: "Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσει..."

Ελλάς καλεί Ευρώπη: Ή αλλάζετε ή μας χάνετε!

Παρακολουθώντας τις εξελίξεις και μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου επαφών μετά το δημοψήφισμα, εύκολα διαπιστώνει κανείς ότι ένα νέο δίλημμα αναδύεται... Αυτή τη φορά δεν απασχολεί μόνο τους Έλληνες αλλά όλους τους Ευρωπαίους, άρχοντες και αρχόμενους και έρχεται σε συνέχεια του μεγαλειώδους ΟΧΙ του Ελληνικού Λαού: Συμφωνία στην προοπτική μιας Γνήσιας Ευρωπαϊκής Ενότητας ή Ελληνική Έξοδος για την Προάσπιση της Εθνικής μας Κυριρχίας και της Ελληνικής Ταυτότητας; Το δίλημμα αυτό αφορά την ίδια την ταυτότητα της Ευρώπης και το κατά πόσο η ταυτότητα αυτή θα είναι συμβατή με τις τρέχουσες ανάγκες της Ελληνικής Οικονομίας και άλλων χωρών του Ευρωπαϊκού Νότου καθώς και με τις πανανθρώπινες διαχρονικές αξίες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα: Τη Δημοκρατία και την Αλληλεγγύη των Λαών, την Ελευθερία και το Δίκαιο.

Αν η Ευρώπη αποφασίσει να αλλάξει πορεία και να διαχειριστεί Δίκαια και Δημοκρατικά το όραμα της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, τότε η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να αποτελεί πολύτιμο συνδοιπόρο των υπόλοιπων Ευρωπαϊκών χωρών και μάλιστα σε ρόλο σημαιοφόρου καθώς μια τέτοια Ευρώπη δεν είναι τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο από μια Μεγάλη Ελλάδα. Αν πάλι οι φίλοι μας Ευρωπαίοι αποφασίσουν ότι τους ταιριάζει καλύτερα ένα μοντέλο διακυβέρνησης που θέτει σε πρώτη προτεραιότητα τα κέρδη και τις τράπεζες, τότε λυπούμαστε αλλά αυτό δεν είναι Ελλάδα και προτιμούμε την έξοδο της χώρας μας από αυτό το μόρφωμα που καταδυναστεύει τον αδύνατο για να κάνει τον ισχυρό ισχυρότερο.

Μια Ελληνική Έξοδος στην περίπτωση που η Ευρώπη δεν μετα-νοήσει, είναι αυτονόητη. Για να προστατεύσουμε τις αξίες και τα ιδανικά που γεννήθηκαν στον τόπο μας. Για να διασφαλίσουμε την Εθνική μας Κυριαρχία και τη Συλλογική μας Αξιοπρέπεια. Για να διαφυλάξουμε τις Ελληνικές Αξίες που τις οποίες αποζητούν όχι μόνο οι προοδευτικοί Ευρωπαίοι αλλά και όλοι οι λαοί του πλανήτη, ιδίως εκείνοι της Μεσογείου και της Λατινικής Αμερικής... Πολύ περισσότερο, αυτές τις αξίες σύντομα θα αναζητήσουν και οι λαοί της Αφρικής και των μεγάλων πολυεθνικών σχηματισμών της Ασίας.

Καταλήγοντας, θα πρότεινα στην Ελληνική Διαπραγματευτική Αποστολή να μεριμνήσει ώστε οι προτάσεις που επεξεργάζεται να εκπέμπουν ρητά και ξεκάθαρα το μήνυμα προς τους φίλους μας Ευρωπαίους: "Ή αλλάζετε ή μας χάνετε!" Τόσο απλα.

Η σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών και ο Φιντέλ...

Η χθεσινή σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών ήταν μαραθώνια και με πολλά διαλείματα για να μιλήσει ο Πρωθυπουργός της Χώρας με ηγέτες άλλων χωρών όπως η Ρωσία, η Γερμανία και η Γαλλία. Ωστόσο, προσωπικά πιστεύω ότι η πιο μεγάλη χθεσινή είδηση, για όσους αντιλαμβάνονται τι εστί Υψηλή Πολιτική (η Πολιτική είναι η υψηλότερη των τεχνών, όπως διατείνεται και ο φίλος μου ο Μιχάλης ο Χαραλαμπίδης) ήταν η συγχαρητήρια επιστολή που έστειλε ο συναγωνιστής του Τσε Γκεβάρα, ο ιστορικός ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο: http://goo.gl/na2edv

Σημειώστε τις καταληκτικές επισημάνσεις της επιστολής...:
Η Κούβα αναγνωρίζει το θάρρος και τις επιχειρισιακές ικανότητες των ρωσικών στρατευμάτων, που, ενωμένες με τις δυνάμεις του ισχυρού συμμάχου τους, της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, και με αυτές άλλων εθνών της Μέσης Ανατολής και της Ασίας, επιχειρούσαν πάντα να απογεύγουν τον πόλεμο αλλά ποτέ δεν επέτρεψαν η στρατιωτική επιθετικότητα να περάσει χωρίς μια απάντηση πειστική και συντριπτική.
Στις τωρινές πολιτικές συνθήκες στον πλανήτη μας, όταν η ειρήνη και η επιβίωση του είδους μας κρέμονται από μια κλωστή, κάθε απόφαση, περισσότερο από κάθε άλλη φορά, πρέπει να αναλύεται και να εφαρμόζεται με προσοχή, με τρόπο που κανείς δε θα μπορεί να αμφισβητήσει την εντιμότητα και την σοβαρότητα με τις οποίες πολλοί από τους πιο υπεύθυνους και σοβαρούς από όσους διοικούν, αγωνίζονται σήμερα για να αντιμετωπίσουν τις καταστροφές που απειλούν τον πλανήτη.
Σας ευχόμαστε, εντιμότατε σύντροφε, Αλέξη Τσίπρα τη μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία.

Το Τέλος της Μεταπολίτευσης - Αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος από έναν καλό φίλο της Αριστεράς

Έλαβα και αντιγράφω ένα εξαιρετικό κείμενο στο οποίο ο καλός φίλος Ηλίας Κοπανάκης αναλύει το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και περιγράφει το διακύβευμα της "επόμενης μέρας"...

Το ΟΧΙ των Ελλήνων της 5^ης Ιούλη 2015

Είναι φανερό ότι το ευρωπαϊκό κατεστημένο και το Βερολίνο, ήδη από τις 25 του Γενάρη του τρέχοντος έτους, οπότε ο ελληνικός λαός εξέλεξε την σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας αριστερών και πατριωτικών δυνάμεων, έχει αποφασίσει να στραγγαλίσει την κυβέρνηση των Ελλήνων προκειμένου να την οδηγήσει στην έξοδο, να οδηγήσει στην λεγόμενη «αριστερή παρένθεση» τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Είναι φανερό επίσης ότι βρισκόμαστε στην μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων δεκαετιών για την ευρωπαϊκή ήπειρο. Και η πρόκληση αυτή δεν είναι κάτι πολύπλοκο ή δυσνόητο, είναι κάτι πολύ απλό. Είμαστε μπροστά στο δίλλημα αν θα οδηγηθούμε στην «Αρχή του ενός κράτους», του γερμανικού συγκεκριμένα, ή θα συνεχίσουμε την ευρωπαϊκή προσπάθεια που ξεκίνησε καιρό πριν και στόχο είχε την σύγκλιση των οικονομιών των κρατών – μελών. Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τόλμησε να δώσει τον λόγο στον ελληνικό λαό προκειμένου να ορθώσει την φωνή του ενάντια στους νέους γερμανούς κατακτητές, τους τραπεζίτες και τους ντόπιους συνεργάτες τους, αυτούς που απροκάλυπτα καλούσαν να συναινέσουμε στην καταστροφή μας με τα ίδια μας τα χέρια.

Αλλά τί μπορεί να είναι εκείνο που ενώνει ψηφοφόρους ετεροβαρών πολιτικών σχηματισμών, στο κοινό ΟΧΙ που όρθωσαν την Κυριακή; Είναι η πεποίθησή τους πως το παγκόσμιο πολιτικό κατεστημένο των διευθυντηρίων και του πολιτικού αμοραλισμού, των παγκόσμιων επιχειρηματικών και τραπεζιτικών καρτέλ, των λεσχών Μπίλντερμπεργκ και των μασονικών στοών, όλων δηλαδή αυτών των βέβηλων και αντιδημοκρατικών πάνω απ’ όλα σχηματισμών, δεν είναι δυνατόν να επιβάλουν εκ των άνω την εφαρμογή πολιτικών που τους αφορούν άμεσα. Είναι η πεποίθηση αυτού του κόσμου, του κόσμου του ΟΧΙ, ότι αξίζει μέχρι τέλους να παλέψει κανείς για το δίκιο, για την αλήθεια με οδηγό την Λογική, που πρώτοι οι Έλληνες εισήγαγαν ως μέθοδο λύσης των προβλημάτων του πολιτισμένου ανθρώπου, και είναι έτοιμοι καθώς φαίνεται να το πράξουν. Από την άλλη μεριά οι άνθρωποι του ΝΑΙ δεν μας είναι άγνωστοί. Είναι το μεταπολιτευτικό πολιτικό κατεστημένο της χώρας σύσσωμο, από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ, μέχρι το ΚΚΕ (αυτοί είπαν «κάνε ότι θέλεις, μόνο ΟΧΙ μη ψηφίσεις»…) και το Ποτάμι (διάβαζε Σημίτης – Μπόμπολας).

Με όλα αυτά ως δεδομένα αντιλαμβάνεται κανείς ότι ο σωστός δρόμος, ο φωτεινός δρόμος που επέλεξε ο ελληνικός λαός με το μεγαλειώδες Ο Χ Ι του στις 5 του Ιούλη, είναι γεμάτος αγκάθια, καθώς ο Σόιμπλε και τα υπόλοιπα αρπακτικά και όργανα του σκοτεινού τραπεζικού συστήματος, που αντιμετωπίζει τους λαούς ως παραγωγικές μηχανές και αναλώσιμα υλικά, δεν είναι διατεθειμένοι ούτε καν τώρα να κάνουν βήμα πίσω. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η προειδοποίηση εκ μέρους τους είναι σε ισχύ. Και αυτή λέει ότι δεν είναι στις προθέσεις τους να καθίσουνε σε κανένα τραπέζι διαπραγμάτευσης. Γιατί όταν είσαι ισχυρός οικονομικά και παράλληλα απαίδευτος και μισάνθρωπος, δεν νοιώθεις αυτήν την ανάγκη.

Ωστόσο, η μεταπολίτευση τελείωσε, την τέλειωσε την περασμένη Κυριακή 5 του Ιούλη 2015 ο ελληνικός λαός, αφού η ίδια και τα κόμματα που την υπηρέτησαν πιστά, δε θέλησαν ποτέ να αλλάξουν. Την τελείωσε λέγοντας στους εκπροσώπους της - ΝΔ, ΚΚΕ, ΠΑΣΟΚ και το νεοσύστατο αλλά με μπαγιάτικα υλικά Ποτάμι - ότι δεν πάει άλλο η κοροϊδία. Ότι πολιτική σημαίνει νοιάζομαι για το σύνολο των πολιτών της χώρας και όχι μόνον για τους ημέτερους. Κυρίως όμως, πολιτική και δημοκρατία σημαίνει ότι αποφασίζει ο λαός δημοκρατικά και ελεύθερα και εφαρμόζονται οι πολιτικές εκείνες που στηρίζονται από την πλειοψηφία του λαού και όχι εκείνες που εξυπηρετούν κάποια επιχειρηματικά ή πολιτικά τζάκια. Πάψτε λοιπόν εκπρόσωποι παρωχημένων αντιλήψεων του παλαιού κατεστημένου να υπερασπίζεστε κάτι που έχει προ πολλού τελματώσει και νεκρωθεί. Στηρίξτε την σημερινή Ελληνική Κυβέρνηση που διαθέτει τόλμη, ικανότητα και πολιτική θέληση να αλλάξει τα κακώς κείμενα του τόπου και να ξαναβάλει την Ελλάδα στη θέση που της αξίζει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Στηρίξτε όσο μπορείτε, υπερβαίνοντας τα παλαιοκομματικά κριτήρια σας, την Κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. που παλεύει σαν πραγματικός Έλληνας μαχητής / οπλίτης να διαμηνύσει στους ξένους που επιβουλεύονται και απομυζούν την πατρίδα μας με δανεικά, υποβρύχια που γέρνουν και μίζες, ότι μέχρι εδώ και μη παρέκει. Ειδάλλως σιωπήστε. Γιατί αν συνεχίσετε την ίδια πολιτική τακτική, λειτουργώντας κοντόφθαλμα και μικρόψυχα όπως είχατε συνηθίσει, θα βρεθείτε σύσσωμοι σε μονοψήφια εκλογικά ποσοστά, κι αυτό δεν είναι καλό ούτε για σας, ούτε όμως και για τη δημοκρατία στην πατρίδα.

Στην πολιτική οι γνωστές σας μέθοδοι της τρομοκράτησης του λαού, της παραπληροφόρησης και του εκφοβισμού έχουν προ πολλού μπαγιατέψει. Κύριοι και κυρίες είμαστε στο 2015 και καλό είναι να δίνετε περισσότερη σημασία στην πολιτική αντίληψη του λαού μας. Ενός Ελληνικού Λαού που για μια ακόμα φορά έκαμε το καθήκον του, όρθωσε ένα λαμπρό και μεγαλειώδες ΟΧΙ, διαμηνύοντας μέχρι τα πέρατα της γης ότι η ελληνική ψυχή δεν πεθαίνει, ότι ο Αγώνας για μια καλύτερη κοινωνία είναι αδιάκοπος και στο τέλος το φως θα επικρατήσει, ενάντια στο σκότος και τις ψευδαισθήσεις.

Φίλες και φίλοι, μέσα σε ένα περιβάλλον κατατρομοκράτησης και εκφοβισμού οι Έλληνες και οι Ελληνίδες στάθηκαν όρθιοι αποδεικνύοντας ότι ακόμα και στα δύσκολα διατηρούν την νηφαλιότητα και το καθαρό μυαλό που χρειάζεται κανείς για να υπερβεί μια δυσκολία. Μετά το μεγαλειώδες και ξεκάθαρο ΟΧΙ της Κυριακής με το εντυπωσιακό 62% και με δεδομένη την αδιάλλακτη στάση των γερμανών εθνικιστών, είναι σχεδόν βέβαιο το εξής δίλλημα, αν μπορεί να χαρακτηριστεί ως τέτοιο. Ή ξεπουλιόμαστε και ξεχνάμε ως μια «κακιά παρένθεση» αυτό το μεγαλειώδες ελληνικό ΟΧΙ ή προχωράμε. Είμαι της άποψης ότι πρέπει να κάνουμε το δεύτερο. Προχωράμε χωρίς φόβο, χωρίς ακραίες φωνές, με πίστη στις ρίζες μας, στο δημοκρατικό μας παρελθόν, στον πλούτο της γης μας, στα ιδανικά και τις αξίες του ελληνικού πολιτισμού των 4.000 ετών. Προχωράμε γιατί είμαστε ακόμα άνθρωποι με λογική, γιατί διαθέτουμε ακόμα στις ψυχές μας τη δύναμη του αυτεξούσιου και στα όνειρα μας το ανέσπερο ελληνικό φως.

Φιλικά,

Ηλίας Κοπανάκης

Χημικός Μηχανικός Ε.Μ.Π., MSc., Phd.

Μήνυμα που μόλις απέστειλα στον Αρχηγό των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνο Καμμένο για την αντιμετώπιστη της έκτακτης κατάστασης που βιώνουμε όλοι

Αγαπητέ Πάνο,

Διάβασε με προσοχή την παρακάτω ανάλυση: http://goo.gl/VG4pM8

Η ανάλυση αυτή περιγράφει έναν επικείμενο Χρηματοπιστωτικό Αρμαγεδώνα ο οποίος θα ανοίξει τους Ασκούς του Αιόλου σε όλο τον Πλανήτη. Και προτείνει, ως άμεσο μέτρο, μια Παγκόσμια Χρηματοπιστωτική Αργία το συντομότερο. Δεν προχωρεί όμως για να προτείνει τη Γενναία Παγκόσμια Απόφαση που θα θεραπεύσει τη Ρίζα του Κακού...

Αυτή την Πρόταση ας μου επιτραπεί να διατυπώσω συνοπτικά: Άμεση Διαγραφή Όλων των Ιδιωτικών και Δημοσίων Χρεών και  κατάργηση του Χρήματος ως Εμπορεύματος. Μηδενισμό, δηλαδή, κάθε είδους χρεωστικών πιστωτικών επιτοκίων.

Αν χρειάζεσαι να σου εξηγήσω περισσότερο για το τι και πώς αυτής της πρότασης, είμαι στη διάθεσή σου.

Αγωνιστικά,
Νεκτάριος Μουμουτζής
Πληροφορικός - Γραμματέας της Επιτροπής Δεοντολογίας της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας
Πολιτευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων στο Ρέθυμνο
Μέλος ΕΤΕΠ στο Πολυτεχνείο Κρήτης
κινητό τηλ.: 6948044562
τηλ. εργασίας: 2821037395
τηλ. οικίας: 2821020717
email: nektar@ced.tuc.gr

Η ιδιόμορφη Ελληνική Ομόνοια που αναδείχθηκε από το χθεσινό δημοψήφισμα - Το χρέος των συμπολιτών μας που είναι μέλη των κοινοβουλευτικών κομμάτων

Κοιτάζοντας κανείς τον εκλογικό χάρτη του χθεσινού δημοψηφίσματος διαπιστώνει μια ιδιόμορφη Κοινωνική Ομόνοια η οποία έχει αναδυθεί: Παρά το γεγονός ότι όλοι μας σε προσωπικό επίπεδο, βρισκόμαστε ακόμη και σήμερα, μετά τις κάλπες, βαθιά προβληματισμένοι, η χώρα στο σύνολό της αλλά και σε επίπεδο Περιφερειών και Περιφερειακών Διαμερισμάτων απαντά με ένα ηχηρό ΟΧΙ στον εκβιασμό. Αυτό που συνέβη, να πάρει ενιαίο χρώμα ο μετεκλογικός χάρτης υπερψηφίζοντας το ΟΧΙ σε κάθε επιμέρους τμήμα της Επικράτειας, δεν είχε συμβεί ούτε στο τελευταίο δημοψήφισμα για τη μορφή του πολιτεύματος που έγινε το 1974! Μια ξεκάθαρη ένδειξη ότι παντού στην Ελλάδα οι σκέψεις και οι ελπίδες είναι κοινές.

Οι Έλληνες στο σύνολό τους απορρίπτουμε τις προτάσεις των δανειστών και στηρίζουμε τον δημοκρατικά εκλεγμένο Πρωθυπουργό. Ταυτόχρονα, όλοι μαζί σαν μια γροθιά, στέλνουμε ένα μήνυμα προς την Ευρώπη: ΝΑΙ ΣΤΗ ΓΝΗΣΙΑ ΕΥΡΩΠΗ, στην Ευρώπη των Λαών με κοινό νόμισμα ισχυρό που δεν θα χρησιμοποιείται από τους ισχυρούς για να καταδυναστεύουν τους αδύνατους.

Ωστόσο, οι Αρχιερείς της Διχόνοιας, επιμένουν να μην λαμβάνουν αυτό το σαφές μήνυμα. Τόσο χθες όσο και σήμερα συνεχίζουν να σπέρνουν το φόβο και να θέτουν τελεσίγραφα στην Κυβέρνηση και προσωπικά στον Πρωθουργό με τη μορφή απόλυτων προθεσμιών όσον αφορά τη δέσμευσή του να εξευρεθεί μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο ζήτημα του Ελληνικού Χρέους με τη διάνοιξη θετικών προοπτικών για την επαναφορά της Χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά.

Τούτη την κρίσιμη ώρα, την ώρα της διαχείρισης του χθεσινού αποτέλεσματος, θέλω να απευθυνθώ σε συγγενείς, φίλους, σε όλους τους συμπατριώτες που επέλεξαν το ΝΑΙ στη χθεσινή κάλπή: Είμαι ένας από εσάς! Μέχρι και το πρωί του Σαββάτου 4 Ιουλίου 2015 σκεφτόμουν κι εγώ να επιλέξω το ΝΑΙ. Σας θεωρώ, συνεπώς Αδέλφια και όχι δοσιλόγους, όπως διατείνονται κάποιοι. Αδέφρια, έχουμε χρέος να ενεργήσουμε για την εξυγίανση των πολιτικών φορέων που μας καλούσαν να ψηφίσουμε ΝΑΙ. Το μεγαλύτερο από αυτά, η Νέα Δημοκρατία, έχει ήδη εισέλθει σε φάση ανάδειξης νέας ηγεσίας.Είναι καθήκον δικό μας να βάλουμε στην ίδια διαδικασία και τα υπόλοιπα. Προσωπικά, ως μέλος, μέχρι το 1999 του ΠΑΣΟΚ, καλώ όλους τους παλιούς συντρόφους να επανέλθουν στην ενεργό πολιτική και να ζητήσουν από τη θυγατέρα του αείμνηστου Γενηματά να κάνει ό,τι έκανε ο Υιός Παπανδρέου: Να ζητήσει από όλα τα μέλη του Κινήματος, μαζί και του ΚΙΔΗΣΟ, να επιλέξουν από κοινού νέο αρχηγό δίνοντας τη δυνατότητα και σε παλαιά μέλη του Κινήματος, όπως εγώ, να ψηφίσουν. Ανάλογα πρέπει να ενεργήσουν τα μέλη του Ποταμιού καλώντας τον Σταύρο Θεοδωράκη να στήσει κι εκείνος κάλπες οι οποίες θα επιβεβαίωσουν τη δική του θέση ως Αρχηγού του Ποταμιού ή θα αναδείξουν κάποιο νέο πρόσωπο.

Αν γίνουν αυτά τα απλά βήματα εσωτερικής ανασύνταξης των κομμάτων του μειοψηφικού αλλά σημαντικού ΝΑΙ της χθεσινής κάλπης θα μπορέσουν όλοι οι Κομματικοί Αρχηγοί από κοινού, μαζί με τους ηγέτες των κομμάτων που συντάχθηκαν με το ΟΧΙ, να πουν ένα απόλυτο και χωρίς αστερίσκους ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΙΧΑΣΜΟ και να δρομολογήσουν τις αναγκαίες εξελίξεις για τη συνολική κάθαρση του Ελληνικού Πολιτικού Συστήματος.

Με ικανοποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι ο αναμφισβήτητος νικητής της χθεσινής αναμέτρησης, ο Αρχηγός του Σύριζα και δημοκρατικά εκλεγμένος Πρωθυπουργός, φαίνεται να κινείται σε μια ανάλογη κατεύθυνση με το Συμβούλιο των Πολιτικών Αρχηγών που συγκάλεσε σήμερα. Όμως, αυτό δεν αρκεί. Χρειάζεται μια εκ βάθων ανασύνταξη δυνάμεων σε όλα τα κόμματα και είναι χρέος όλων των μελών τους να συμβάλουν σε αυτή την κατεύθυνση.

Οι Αρχιερείς της Διχόνοιας, παρά την ήττα τους στο χθεσινό δημοψήφισμα, επιμένουν γελοιοπούμενοι να προσπαθούν να μας αποπροσανατολίσουν από το πραγματικό διακύβευμα

Σε απόγνωση οι Αρχιερείς της Διχόνοιας πίνουν και παραληρούν. 
Βλέπουν ότι έπεσε στο κενό η πολιτική εξόντωση του Τσίπρα και έχουν παρανοήσει. Διασκεδάστε το:

Η Μεγάλη Νίκη του Λαού θα αποτρέψει την εκτροπή που επιχειρούν σκοτεινοί κύκλοι και θα φέρει τη ζητούμενη Ευρωπαϊκή Αλλαγή ώστε να έρθουν ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ και να επιλυθεί Δίκαια ο γόρδιος δεσμός του Ελληνικού (και όχι μόνο...) Χρέους χωρίς εκβιασμούς, χωρίς λιτότητα. Με τρόπο που θα εκκινήσει την Εθνική μας Οικονομία προς την κατεύθυνση μιας πραγματικά Βιώσιμης Ανάπτυξης.

Το ΟΧΙ να 'ναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ

Σε λίγες ώρες Έλληνες ανοίγουνε οι κάλπες
τελειώσανε τα ψέματα, τέλος κι οι αυταπάτες.

Όλοι ξεμασκαρώθηκαν, είπανε την Αλήθεια

και δείξανε ήντα ψυχή έχει καθείς στα στήθια.

Εβγήκανε οι σκελετοί να πουν τι θα ψηφίσουν

το πόπολο να σύρουνε, να το λεηλατήσουν.

Όλες τις εφεδρείες του το Σύστημα έχει ρίξει

γιατί αυτή η Κυριακή, πολλά θα καθορίσει.

Και 'χθες επαίξανε χαρτί δόλιο τα διαόλια

να προβοκάρουν τον λαό να πιάσει τα μπιστόλια.

Κι ως πρέπει ΟΧΙ απάντησε με φρόνηση το πλήθος

γιόρτασε, κι αποχώρησε όμορφα και ησύχως!

Τα πράγματα πάνε καλά, γι' αυτό και βάζω άλλη

πρόκληση εις τον Έλληνα, ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΜΕΓΑΛΗ.

Ιδού, διαβάστε πρόκληση, που ρίχνω στην παρέα

και την καλώ ν' αγωνιστεί για όμορφη ιδέα:

Το ΟΧΙ να 'ναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ οι φαύλοι να σκιαχτούνε

κι αν δεν μετανοήσουνε, στον τάφο τους να μπούνε!

Μιλώ διά το ποσοστό, ζητώ ΟΜΟΦΩΝΙΑ

ψηφός στο "ναι" στην κάλπη μας να μη βρεθεί καμία.

Το ξέρω πως ΑΔΥΝΑΤΟ νομίζετε τον ΑΘΛΟ

κι όμως, δεν είναι αδύνατος, λέω και υπογράφω.

Αν ο καθένας Έλληνας κάνει σωστές κινήσεις

το ΟΧΙ το ΚΑΘΟΛΙΚΟ φέρνει πολλές εκπλήξεις...

Φαντάζεστε την Κυριακή το βράδυ στην Φραγκφούρτη

να λένε οι σύγχρονοι Ναζί "Τι πάθανε ετούτοι;

Στείλαμε τελεσίγραφο, στείλαμε δοσιλόγους

με τρόμο τους ταΐσαμε και με ωραίους λόγους.

Κι αυτοί αντί να σκύψουνε και να μας προσκηνύσουν
με μονοκούκι έρχονται να μας-ε-πολεμήσουν.

Τι κάνανε οι φίλοι μας, μήπως τους έχουν πιάσει

κι έρχεται Δικαστήριο να τους καταδικάσει;"

Κι ενώ αυτά θα σκέφτονται οι Μαύροι Τραπεζίτες
θα στέλνουνε μηνύματα χρηματοσυμμορίτες:

"Μπρος το γκρεμό οι "αγορές", οι δείκτες όλοι πέφτουν!

κι όλοι οι προβατολαοί, στους Έλληνες προσβλέπουν...

... να τον-ε-πουν το μυστικό: ο φόβος πώς νικάται
και πώς ΛΙΟΝΤΑΡΙ γίνεται εκείνος που φοβάται.

Άσχημη αλήθεια η τροπή που 'χει το πράγμα πάρει

και δύσκολα τα πράγματα αύριο στο "παζάρι".

Κι ενώ αυτά θα γίνονται σε Οίκους Ανομίας
Πράξεις εδώ θα γίνονται Ύψιστης Σημασίας:

Ο Αρχήγος διάγγελμα θα κάνει στο Λαό του

κι άθρησκο κι αν τον είπανε θα κάνει το Σταυρό του!

Και με Καρδιά ως πρέπει Λιονταριού, και με Ψυχή Περίσσια

θα ψάχνει τον ανάδοχο του γιού του για βαφτίσια!

Γιατί με τέτοιο ποσοστό, αλλάζει τη τη γνώμη

αναγνωρίζει ποιος Θεός κρατάει το τιμόνι!

Με πίστη πια ακράδαντη, πάει στην Εκκλησία
παντρεύεται Ορθόδοξα χωρίς αμφιβολία!

Αυτό τον Άθλο σας ζητώ να κάνουμε αδέρφια
μα προσοχή στη μέθοδο: Δεν πιάνουμε ντουφέκια!

Η μέθοδος είναι απλή: με λόγο και με τρόπο

που δίδαξε ο Ιησούς θα σώσουμε τον τόπο!

Μιλήστε στον πλησίον σας, κάμετε το Σταυρό σας

ζητήστε απ' την Παναγιά να είναι στο πλευρό σας.

Κλείνω εδώ και σταματώ, πάω κι εγώ στο Χρέος

να είμαι ως πρέπει Έλληνας, Ρωμηός και Ευρωπαίος!

Αδελφέ μου, διαφωνώ με ό,τι λες αλλά θα δώσω και τη ζωή μου για να μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα.

Τούτες τις κρίσιμες για τη Δημοκρατία και την Πατρίδα οι σταυρωτές του λαού μας επιχειρούν να ρίξουν τον τελευταίο άσσο που τους απέμεινε στο χέρι. Τα παίζουν όλα για όλα για να καθυποτάξουν καθολικά και οριστικά ένα λαό άλλοτε περήφανο και ηρωικό ο οποίος σήμερα μοιρολογεί πάνω στα συντρίμια που άφησαν οι μνημονιακές ερπύστριες. Γνωρίζουν ότι αυτός ο λαός είναι απρόβλεπτος. Μπορεί να είναι ολιγάριθμος και σε δημογραφική συρρίκνωση, γερασμένος. Όμως, τον φοβούνται ακόμη. Διότι όχι μόνο στο μακρινό παρελθόν αλλά και στο πρόσφατο, έχει ανατρέψει, πέρα από κάθε δικό τους υπολογισμό, τους σχεδιασμούς τους.  Με τα "ανεξήγητα", με όρους τυπικής λογικής, ΟΧΙ του.

Το τελευταίο τους χαρτί ονομάζεται Διχασμός. Είναι αυτό το χαρτί που τους απάλλαξε από την υποχρέωση να εφαρμόσουν την Συνθήκη των Σεβρών την επαύριο των Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Είναι αυτό το χαρτί που τους απάλλαξε από την υποχρέωση να λύσουν το ζήτημα της Βορείου Ηπείρου και της Κύπρου την επαύριο του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Και, θεωρούν, ότι είναι πάλι αυτό το χαρτί που θα τους απαλλάξει από το καθήκον να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους όσον αφορά τις Γερμανικές Αποζημιώσεις, την εξόφληση του Κατοχικού Δανείου και την τήρηση των Ευρωπαϊκών Συνθηκών όσον αφορά τη συμμετοχή της χώρας στο Ευρώ.

Αυτό το τελευταίο χαρτί το παίζουν δόλια και μελετημένα αξιοποιώντας κάθε δυνατότητα που τους δίνουν τα σύγχρονα όπλα ψυχολογικού πολέμου. Κινούνται αδίστακτα και μεθοδικά. Εκτιμούν αντιδράσεις, ελίσσονται, αιφνιδιάζουν, ναρκοθετούν την πορεία που μας καλούν να ακολουθήσουμε. Ήδη, έχουν πετύχει να μας διχάσουν σε επίπεδο προσωπικής συνείδησης με την σατανική τακτική τους να ομιλούν πολύ και να αποφεύγουν την γραπτή έκφραση των απόψεών τους. Κι όταν ρίχνουν κάποιο κείμενο πάνω στο τραπέζι με τη μορφή τελεσιγράφου, δεν διστάζουν να θολώσουν τα νερά αφήνοντας να εννοηθεί ότι το έχουν αποσύρει, αν διαπιστώσουν ότι μπορεί να επιστρέψει εναντίον τους ως μπούμεραγκ.

Την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 το Ελληνικό Δράμα φαίνεται να οδηγείται στην Τελική Κορύφωση: Οι Έλληνες θα βρίσκονται οι ίδιοι επί σκηνής. Χωρίς πρόβα. Με πολυάριθμους διατεταγμένους υποβολείς... Καλούνται να πουν το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΌΧΙ χωρίς να υπάρχει καμία βεβαιότητα για την Τελική Λύση. Και το σημαντικότερο: Χωρίς να είναι καθαρή η πραγματική σημασία του ερωτήματος!

Οι Έλληνες προσπαθούν να βρουν απαντήσεις στα ερωτήματά τους. Συζητούν. Παρακολουθούν τις εξελίξεις. Διατυπώνουν προσωπικές εκτιμήσεις για την Επόμενη Μέρα. Και με βάση αυτές τις εκτιμήσεις τους άλλοι λένε ΝΑΙ, άλλοι λένε ΟΧΙ, άλλοι αρνούνται να μπουν σε "εκβιαστικά διλήματα" και κάποιοι άλλοι στέκονται αναποφάσιστοι.

Αυτή την ρευστή κατάσταση τη μελετούν τα διεθνή αρπακτικά και αναπροσαρμόζουν την τακτική τους μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, λεπτό προς λεπτό. Επιδιώκοντας να πιάσει και πάλι τόπο το Τελευταίο Χαρτί.

Αυτή τη φορά, τους το λέμε καθαρά: Γνωρίζουμε την τακτική σας. Την γνωρίζουμε πολύ καλά. Αυτή τη φορά, δεν θα γίνουμε αδερφοφάδες όπως γίναμε παλιότερα (Βενιζελικοί-Βασιλικοί, Εθνικόφρονες-Μιάσματα...). Έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε τη γνώμη του συμπατριώτη μας χωρίς να προσπαθούμε πάσει θυσία να του επιβάλουμε τη δική μας. Έχουμε μάθει, επίσης, πώς να του εκφράζουμε τη δική μας χωρίς να προκαλούμε. Με διάθεση να ακούσουμε την καλόπιστη κριτική του.

Έλαβα κι εγώ αυτές τις μέρες μια "πρόκληση" από έναν καλό φίλο που θεωρώ αδελφό. Το Δημήτρη Τσίγκο. Σε σημερινή ανάρτηση στο προσωπικό του ιστολόγιο εξηγεί διεξοδικά τους λόγους για τους οποίους κρίνει ότι πρέπει να ψηφίσει ΝΑΙ την Κυριακή. Θεωρώ χρέος μου, όπως εκείνος δημόσια και με θάρρος εξέφρασε τη γνώμη του, να μοιραστώ κι εγώ μαζί σας το μήνυμα που μόλις του έστειλα:

Aδελφέ μου Δημήτρη,

Η δική μου προσέγγιση με οδηγεί στην αντίθετη επιλογή:
Θα ψηφίσω συνειδητά και θα παλέψω για την επικράτηση ενός ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΟΥ ΟΧΙ.

Γιατί γνωρίζω την πραγματική αιτία όλων αυτών που κι εσύ απορρίπτεις και αναλύεις διεξοδικά στην ανάρτησή σου. Και η πραγματική αιτία δεν είναι άλλη από την ατολμία του ΛΑΟΥ μας όλα αυτά τα χρόνια να εμπιστευτεί τις τυχές της χώρας σε πρόσωπα με ηθικό ανάστημα που δεν είναι ερωτευμένα με τις καρέκλες...

Η χώρα μας έχει την αγαθή τύχη στην κρίσιμη αυτή συγκυρία να διαθέτει μια ηγεσία ερασιτεχνών και όχι επαγγελματιών πολιτικών. Οι "ερασιτεχνισμοί" της κυβέρνησης που φοβίζουν κάποιους εμένα με γεμίζουν ΕΛΠΙΔΑ για ένα ΛΑΜΠΡΟ ΜΕΛΛΟΝ. Διότι ερασιτέχνες (εραστές) της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ θέλουμε και όχι βιαστές της.

Ψηφίζοντας αυτό που προτείνουν με λύσσα οι βιαστές της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ στον τόπο μας εγκρίνουμε ουσιαστικά την πρόταση μομφής που δεν τόλμησαν να καταθέσουν στο Κοινοβούλιο, όπως σχεδίαζαν.

Η επόμενη μέρα, αν επικρατήσει το ΝΑΙ στον εκβιασμό των bansters, θα είναι όπως επαρκώς έχει περιγραφεί από τους "χειριστές" των σύγχρονων τεθωρακισμένων που επελαύνουν καθημερινά στα σπίτια μας: Πολύ δύσκολη. Και το χειρότερο: Απολύτως αδιέξοδη αν το όποιο μεταρρυθμιστικό πακέτο δεν συνοδευθεί (όπως επίμονα ζητά η Ελληνική Ηγεσία εις ώτα μη ακουώντων μέχρι στιγμής Εταίρων) από ένα κατάλληλο χρηματοδοτικό πακέτο για την αντιμετώπιση του μη βιώσιμου, όπως ομολογεί πλέον και το ΔΝΤ, Ελληνικού Χρέους. 

Αν επικρατήσει το ΝΑΙ, τη Δευτέρα θα εισέλθουμε εκ των πραγμάτων σε μια παρατεταμένη και επικίνδυνη περίοδο ανακατατάξεων του εσωτερικού πολιτικού σκηνικού για την απομάκρυνση των "ερασιτεχνών" της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καθώς αυτός είναι ένας από τους κύριους στόχους της αντιπολίτευσης και των σκληροπυρηνικών του Eurogroup. Την ίδια στιγμή, οι γεωπολιτικές ανακατατάξεις που ήδη έχουν δρομολογηθεί στη Βόρειο Αφρική, τη Μέση Ανατολή και την Ουκρανία θα εκδιπλώνονται επικίνδυνα. Και ενώ αυτά θα συμβαίνουν γύρω μας, εμείς θα ασχολούμαστε με το αν θα παραμείνει ο Τσίπρας στην εξουσία ή αν θα αντικατασταθεί από κάποιον άλλον...

Η Ελλάδα βρέθηκε και στο πρόσφατο παρελθόν σε μια ανάλογη εσωστρέφεια ενώ γύρω της πραγματοποιούνταν κοσμογονικές αλλαγές. Μιλώ για την περίοδο 1988-1992. Αντί να σταθούμε τότε σαν χώρα με μορφωτική και πολιτική επάρκεια απέναντι σε αυτές τις ανακτατατάξεις και να τις δούμε σαν μια ευκαιρία επίλυσης των Εθνικών Ζητημάτων που άφησε εκκρεμή ο Ψυχρός Πόλεμος (Κύπρος, Βόρειος Ήπειρος, Πόντος...) συμπεριφερθήκαμε με απολύτη αφροσύνη: Η Ελλάδα βρέθηκε να μη συζητά για το πώς θα διαχειριστεί την κεντρικότητα που αποκτούσε το Ελληνικό Έδαφος αλλά για το αν έκλεψε η όχι ο Ανδρέας Παπανδρέου κ.λ.π. κ.λ.π.

Τα αποτελέσματα γνωστά: Ενώ έπεφτε το τείχος στο Βερολίνο, παρέμενε εκείνο στη Λευκωσία... Ενώ κινητοποιούνταν η πολεμική μηχανή της Δύσης για να "απελευθερώσει" το Κουβέιτ, δεν γίνονταν η παραμικρή νύξη για την απελευθέρωση της κατεχόμενης Βόρειας Κύπρου.

Ως Έλληνες δεν θα πρέπει να βλέπουμε φοβικά τις όποιες ανακατατάξεις στην περιοχή μας. Και, κυρίως, δεν θα πρέπει να λησμονούμε τους Έλληνες στην Ουκρανία, τους Ρούμ στη Μέση Ανατολή καθώς και την πνευματική μας παρουσία και Ιερή Ευθύνη στην Κωνσταντινούπολη, την Ιερουσαλήμ και την Αλεξάνδρεια όπου βρίσκονται τα τρία Ελληνορθόδοξα Πατριαρχεία. Γι' αυτά δεν μιλά πλέον κανείς στην Ελλάδα γιατί όλοι ασχολούνται με το τι νόμισμα θα έχουμε και σε ποιο "συνασπισμό" θα ανήκουμε. Αυτά, κατά τη γνώμη μου, είναι θέματα σημαντικά μεν, λυμένα δε. Γιατί να μπαίνουμε σε μια αποπροσανατολιστική συζήτηση αμφισβητώντας τα αυτονόητα; 

Το ζήτημα, κατά τη γνώμη μου, είναι να αντιληφθούμε τα επερχόμενα και να δράσουμε με φρόνηση και τόλμη για την διατήρηση και ενίσχυση της παρουσίας μας ως πολύτιμης πολιτισμικής δύναμης στην Ουκρανία και τον Καύκασο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική. Αν οι γεωπολιτικές ανακατατάταξεις (που γίνονται εκ των πραγμάτων και παρά τη δική μας αντίθετη επιθυμία) αποτελέσουν αντικείμενο μελέτης και σχεδιασμού στοχευμένων παρεμβάσεων, ενδέχεται η Επόμενη Μέρα, αν παρ' ελπίδα αποτύχει το Ευρωπαϊκό πρότζεκτ (υπάρχει πάντα αυτό το ενδεχόμενο, ανεξάρτητα από τις δικές μας διακηρυγμένες και ειλικρινείς προθέσεις) να μας βρει σε ενδιαφέρουσα θέση... Κι αν, όπως όλοι ευχόμαστε και επιδιώκουμε, το Ευρωπαϊκό πρότζεκτ ολοκληρωθεί επιτυχώς, με βάση τις αρχές και τις αξίες της Δημοκρατίας, της Αλληλεγγύης και του Ανθρωπισμού, όπως ξεκίνησε, τότε και πάλι εμείς μπορούμε να είμαστε εκείνοι που θα εγγυηθούν την αρμονική συνεργασία της Κοινής Ευρωπαϊκής Πατρίδας με τους Ιστορικούς Λαούς της Μεσογείου, της Μέσης Ανατολής και Εύξεινου Πόντου.

Για όλους αυτούς τους λόγους ψηφίζω και παλεύω για ένα ηχηρό ΟΧΙ στην ταπείνωση της Χώρας και του Λαού μας την Κυριακή. Ψηφίζω ΟΧΙ στο σχέδιο αποσταθεροποίησης του Ελληνικού Πολιτικού Συστήματος. Για να ανακτήσουμε τη διεθνή μας αξιοπιστία ως Λαός. Για να δώσουμε ένα ξεκάθαρο και εκκωφαντικό μήνυμα περηφάνιας και Δημοκρατίας εντός και εκτός Ευρώπης. Για να εφοδιάσουμε την Ελληνική Ηγεσία με τα αναγκαία διαπραγματευτικά όπλα προκειμένου να ολοκληρώσει το έργο της με γνώμονα πάντα το συμφέρον της Χώρας και του Λαού μας στην προοπτική της Ενωμένης Ευρώπης και της επίλυσης των ανοικτων ζητημάτων στην Αφρική και την Ασία. Ανοίγοντας θετικές προοπτικές για τον όπου γης Ελληνισμό. Σε Δύση και Ανατολή!

Αδελφέ μου Δημήτρη,

Ξέρω ότι παλεύουμε για τα ίδια ιδανικά. Αν το ερώτημα του Δημοψηφίσματος ήταν περισσότερο ευδιάκριτο, θα συμφωνούσαμε και στην κάλπη. Ωστόσο, αυτή η "δημιουργική ασάφεια" που τρομάζει πολλούς εμένα με γεμίζει, όπως είπα, αισιοδοξία για ένα Λαμπρό Μέλλον του Ελληνισμού στη Νέα Εποχή, την Εποχή της Πληροφορικής που γνωρίζω από πρώτο χέρι ότι χτίζεις κι εσύ με τους συνεργάτες σου, παρά τις αντίξοες συνθήκες, εδώ και χρόνια. Η σταθερή προσήλωση όλων μας σε αυτή την προσπάθεια είναι, νομίζω, η καλύτερη εγγύηση ότι ακόμη και ένα αρνητικό αποτέλεσμα την Κυριακή, θα μπορέσουμε ως Έλληνες να το διαχειριστούμε θετικά. Διότι και αυτό που σήμερα θεωρεί κάποιος αρνητικό, μπορεί να αποβεί θετικό στο μέλλον δεδομένου ότι η παγκόσμια ρευστότητα δεν επιτρέπει ασφαλείς προβλέψεις πέρα από έναν πολύ περιορισμένο χρονικό ορίζοντα.

Θα κλείσω υπογραμμίζοντας ότι σέβομαι απολύτως την άποψή σου, κατανοώ τους λόγους που σε οδηγούν στη συγκεκριμένη επιλογή και εύχομαι, πραγματικά το καλύτερο για όλους μας. Ο Ελληνικός Λαός αξίζει μια καλύτερη μοίρα και καθένας μας οφείλει να εργαστεί συνειδητά και ακούραστα γι' αυτό σεβόμενος απόλυτα εκείνους που διαφωνούν μαζί του και έχοντας πάντα ανοικτά τα αυτιά του στην καλόπιστη κριτική τους.

Πάντα αγωνιστικά και πάντα αισιόδοξα, όπως κι εσύ,
Νεκτάριος

Επιτέλους έχουμε μια ηγεσία η οποία, παρά τους εκβιασμούς και τα τελεσίγραφα, εφαρμόζει το Σύνταγμα!

Είμαι πολύ υπερήφανος ως Έλληνας που δεν χρειάζεται πια να επικαλούμαι το άρθρο 120 του Συντάγματος για να προασπίσω την ύπαρξή μου απένατι σε μια Κυβέρνηση όπως συνέβαινε παλαιότερα.
Βλέπω πως παρά τα λάθη και τις παραλείψεις, η Νέα Ελληνική Ηγεσία γνωρίζει την πρωταρχική της υποχρέωση:

'Αρθρο 2 του Συντάγματος
(Πρωταρχικές υποχρεώσεις της πολιτείας)

1. O σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.
2. H Eλλάδα, ακολουθώντας τους γενικά αναγνωρισμένους κανόνες του διεθνούς δικαίου, επιδιώκει την εμπέδωση της ειρήνης, της δικαιοσύνης, καθώς και την ανάπτυξη των φιλικών σχέσεων μεταξύ των λαών και των κρατών.

Ακολουθώντας το δικό τους παράδειγμα, στέκομαι απέναντι σε κάθε συμπατριώτη με σεβασμό στην όποια άποψή του και δηλώνω:
Στους εκβιασμούς των χρηματοσυμμοριτών απαντώ: ΟΧΙ

Στους κήρυκες της εκτροπής και της αποσταθεροποίησης απαντώ: ΟΧΙ

Στην τρομοκρατία των ΜΜΕ απαντώ: ΟΧΙ

Σε εκείνους που αλλοιώνουν το διακύβευμα του δημοψηφίσματος για να συνδέσουν την υποταγή με την Ευρώπη: ΟΧΙ

Στέκομαι και απέναντι στον καθρέφτη, κοιτάζω τον εαυτό μου, κάνω την αυτοκριτική μου και δηλώνω πως το μεγαλύτερο ΟΧΙ το λέω στον ραγιά που έχω μέσα μου!