Νομοσχέδιο Χρυσοχοΐδη - Βατερλώ ή Πύρρειος νίκη των εμπόρων της πιστοποίησης;

Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να εξελίσσονται δύο παράλληλες κινήσεις οι οποίες φαίνεται να συνδέονται στενά:

1. Αφενός η "υποεπιτροπή" για θέματα "επιστημόνων/επαγγελματιών ΤΠΕ": http://www.greekinformatics.gr/pliroforiki/anakoinwseis/5849-sinantisiypoepitropisgiathemataepaggelmationtpe.html
(και μόνο η φράση "επιστήμονες/επαγγελματίες ΤΠΕ" είναι νομίζω ενδεικτική του πώς αντιλαμβάνονται κάποιοι τα πράγματα...).

2. Αφετέρου το νομοσχέδιο για την ενίσχυση του ρόλου του ΤΕΕ όσον αφορά τις πιστοποιήσεις τεχνικών επαγγελμάτων κ.λ.π.: http://www.naftemporiki.gr/story/750134

Το σκηνικό συμπληρώνει μια νότα πράσινου αλληλοσπαραγμού (http://www.naftemporiki.gr/story/750177) η οποία αξίζει να μελετηθεί ιδιαίτερα καθώς φαίνεται να προσφέρει χρήσιμες πληροφορίες για την ερμηνεία των τεκταινομένων:

«Ο υπουργός που ζήτησε να πάρω πίσω τη λέξη σκάνδαλο όφειλε να βουτήξει την γλώσσα του στο μυαλό», απάντησε ο πρ. πρόεδρος της Βουλής καταγγέλλοντας ότι «οι διατάξεις αυτές είχαν δοθεί από μανδαρίνους του υπουργείου που βρίσκονται στο ΤΕΕ». «Νομίζετε ότι θα δεχθώ αυτή η ομάδα στην Κ. Σερβίας να τους υποχρεώνει να εγγραφούν και να τους ορίζει το κόστος του έργου, το οποίο μετά μέλη του θα αναλαμβάνουν να το εκτελέσουν;», ρώτησε ο Απ. Κακλαμάνης.

Εκτιμώ, όσο κι αν ακούγεται περίεργο αυτή τη στιγμή, ότι το επίμαχο νομοσχέδιο αν δεν αποτελέσει το Βατερλώ "των μανδαρίνων" θα είναι απλώς μια Πύρρειος νίκη.
Η εκτίμηση αυτή βασίζεται στο γεγονός ότι πέρα από το κλάδο της Πληροφορικής, τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι μεγάλα και οι αντιμαχόμενες "συστημικές" ομάδες
μάλλον ισοδύναμες για να μπορέσει τόσο εύκολα μία από αυτές να επικρατήσει "κατά κράτος". Συνακόλουθα, η στάση των Πληροφορικών δεν μπορεί να είναι ούτε φοβική ούτε οπορτουνιστική.

Το περασμένο καλοκαίρι, όταν συζητούνταν το ενδεχόμενο απομάκρυνσης Πληροφορικών από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, πολλοί τρομοκρατημένοι συνάδελφοι ήθελαν να ανοίξουμε συζήτηση περί "βέλτιστης τοποθέτησης" σε άλλες υπηρεσίες.  Τότε, για να καταδείξω τον αποπροσανατολιστικό κι επικίνδυνο χαρακτήρα μιας τέτοιας συζήτησης είχα πει ότι μόνο πληροφορικάριοι και όχι Πληροφορικοί δικαιούνται να κάνουν τέτοιες σκέψεις. Και είχα διακινδυνεύσει την πρόβλεψη ότι "κανείς πληροφορικάριος δεν κινδυνεύει με απόλυση" επισημαίνοντας την ανάγκη να γίνουμε πραγματικοί Πληροφορικοί αποβάλλοντας νοοτροπίες και ιδεοληψίες που μας κρατούν δέσμιους του πελατειακού κράτους. Ανάλογες σκέψεις και εκτιμήσεις κάνω και τώρα. Με μία μόνη διαφορά: Αντί της λέξης "πληροφορικάριος" ας μπει η φράση "επιστήμονας/επαγγελματίας ΤΠΕ"...

Σας καλώ όλους να δούμε τα πράγματα με την αυτοπεποίθηση του Πληροφορικού που ξέρει ότι το ψέμα (σε όλες τις μορφές του) έχει κοντά ποδάρια. Με την αυτοπεποίθηση του μέλους ενός φορέα που έχει δικαιωθεί ιστορικά στις θέσεις και τις προτάσεις που έχει διατυπώσει καθώς και στη "θεωρία" επί της οποίας έχει θεμελιώσει τη συνεπή και σκληρή κριτική του εδώ και δεκατέσσερα χρόνια. Για την Πληροφορική και τους Πληροφορικούς το πραγματικό ζήτημα, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι πώς θα ματαιώσουμε τα σχέδια "των μανδαρίνων". Γι' αυτό μεριμνά η ίδια η φύση του εδάφους στο οποίο εκείνοι για χρόνια κινούνται. Και όσο περισσότερο κινούνται, τόσο ταχύτερα καταποντίζονται καθώς το εν λόγω "έδαφος" είναι μάλλον κινούμενη άμμος....

Το πραγματικό ζήτημα για μας είναι, νομίζω, αν και πώς θα αξιοποιηθεί το Βατερλώ ή η Πύρρειος νίκη τους... Με άλλα λόγια, ποιες θα πρέπει να είναι, σε κάθε περίπτωση, οι δράσεις της ΕΠΕ για να υλοποιηθούν οι θετικές προοπτικές που επιδιώκει. Οι απαντήσεις δεν είναι δύσκολες αν ανατρέξουμε στον απολογισμό πεπραγμένων του προηγούμενου ΔΣ προς τη Γενική Συνέλευση της ΕΠΕ και ειδικότερα την ενότητα που αντιγράφω εδώ:

Πώς προσεγγίζαμε τότε το στόχο μας και πώς τον προσεγγίζουμε σήμερα;

Όσον αφορά το στρατηγικό μας στόχο, την ενιαία επιμελητηριακή έκφραση του κλάδου, τότε τον προσεγγίζαμε με τη διαμόρφωση και κατάθεση μιας άρτιας πρότασης νόμου, έτοιμη για να τεθεί στην κρίση του Κοινοβουλίου. Σήμερα έχουμε πια συνειδητοποιήσει ότι αυτό είναι ανέφικτο, ίσως και παρακινδυνευμένο, να ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία. Ιδίως όταν το Κοινοβούλιο απαξιώνεται από τους Πολίτες και, το τραγικότερο, καθίσταται εργαλείο επιβολής των αποφάσεων ξένων κέντρων. Ίσως να υπάρχουν κάποιοι λίγοι που εξακολουθούν να φυλάσσουν Θερμοπύλες εντός του. Ίσως...

Ωστόσο, οφείλουμε ρεαλιστικά να αναρωτηθούμε: Τυχόν υιοθέτηση της πρότασής μας από τους έχοντες την πραγματική εξουσία του νομοθετείν θα απέβλεπε σε ένα ΕΘΕΠΕ - μοχλό αναπτυξιακής ανάτασης, όπως το οραματιστήκαμε; Ή μήπως σε εργαλείο καθυπόταξης όσων απείθαρχων Πληροφορικών έχουν απομείνει, και, το πιθανότερο, σε μέσο επιβολής μιας Οργουελικής Δυστοπίας με τη δική μας συνδρομή και αντάλλαγμα κάποια "δικαιώματα υπογραφής"; Αγαθή τύχη μας έχει μέχρι στιγμής προστατεύσει από μια τέτοια εξέλιξη. Ελπίζω να συνεχίσει να μας προστατεύει...

Εφόσον, λοιπόν, έχει καταστεί ανεδαφικός ο στόχος της υιοθέτησης από το Κοινοβούλιο της πρότασης μας για την ίδρυση του ΕΘΕΠΕ, οφείλουμε να προσηλωθούμε στο μετασχηματισμό της ίδιας της ΕΠΕ σε φορέα επιμελητηριακής εκπροσώπησης. Η αναγκαία προεργασία έχει ήδη γίνει. Το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση συμπυκνώνεται στην πρόταση που καταθέτουμε για τροποποίηση του Καταστατικού. Μένει να δούμε τα επόμενα βήματα. Αρκεί, βεβαίως, η συνέλευση να δώσει το πράσινο φως. Τα επόμενα βήματα, ωστόσο, δεν θα είναι καθόλου εύκολα. Όπως επισημάνθηκε, ζούμε σε μια χώρα υπό κατοχή...

Σε κάθε περίπτωση θεωρώ θεμελιώδες καθήκον της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας να κάνει σαφές προς κάθε κατεύθυνση ότι δεν θα δεχθεί να μπει στη λογική του εμφυλίου που σπαράσσει εδώ και δεκαετίες τον τεχνικό κόσμο της χώρας. Ούτε στη λογική της λεηλασίας του αντικειμένου των νέων τεχνικών ειδικοτήτων.