Η θρυλική Μάχη των Θερμοπυλών έχει αποτελέσει πήγη έμπνευσης για πολλούς, καλλιτέχνες, ποιητές... Σηματοδοτείται ως γεγονός που αποδίδει τη θέληση του αγωνιζόμενου να θυσιαστεί προκειμένου να υπερασπίσει αξίες και ιδανικά... Ωστόσο, η αληθινή σημασία της μάχης αυτής είναι διαφορετική και γίνεται κατανοητή όταν δούμε το γενικότερο πλαίσιο της ελληνοπερσικής σύγκρουσης το 480-479 π.Χ.: Τη ναυμαχία της Σαλαμίνας που ακολούθησε και τη μάχη των Πλαταιών το 479 π.Χ. στην οποία οι Έλληνες κατανίκησαν και τα τελευταία απομεινάρια της περσικής στρατιάς.
Η Μάχη των Θερμοπυλών δεν είναι περίπτωση αυτοθυσίας χωρίς μέλλον. Είναι μια μάχη που αρχικά σχεδιάστηκε ως μια συνδυασμένη σύγκρουση κατά ξηρά και θάλασα (Θερμοπύλες - Αρτεμίσιο) και τελικά, μετά την προδοσία του Εφιάλτη, μετατράπηκε σε μια μάχη απαγκίστρωσης (αποχώρηση συμμάχων πλην Λακεδαιμονίων και Θεσπιών) που έδωσε τον χρόνο στους Έλληνες να προετοιμαστούν για τη νικηφόρα τελική σύγκρουση. Δεν είναι μια ήττα των γενναίων ολίγων έναντι των πολλών. Είναι το αναπόσπαστο μέρος μιας δυναμικής νικηφόρας στρατηγικής. Και με τον τρόπο αυτό είναι που πραγματικά διδάσκει εμάς τους νεώτερους να αγωνιζόμαστε: Όχι απλώς για να υπερασπιστούμε μέχρι θανάτου τα ιδανικά μας. Αλλά να αγωνιστούμε με τόλμη και εξυπνάδα για να νικήσουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου