Δευτέρα 14 Ιουνίου 2021

Περί Μεγάλου Αλεξάνδρου ο λόγος...

Στις 10 Ιουνίου 323 π.Χ., πεθαίνει ο Μέγας Αλέξανδρος στη Βαβυλώνα... Υπήρξε ο μεγαλύτερος στρατηλάτης όλων των εποχών. Δεν έχασε ούτε μία μάχη! Υπήρξε, όμως, και ευφυέστατος πολιτικός καθώς κατόρθωσε να ενοποιήσει τον τότε γνωστό κόσμο... Δεν είναι τυχαίο, και αυτό μερικές φορές λησμονείται, ότι υπήρξε μαθητής το μεγίστου επιστήμονα-φιλοσόφου, Αριστοτέλη. Όταν ο πατέρας του ζήτησε να αναλάβει την εκπαίδευση του γυιου του, ο Σταγειρίτης τον συμβούλευσε να τον σκληραγωγήσει μέχρι την ηλικία των 13 ετών και να του τον αναθέσει στη συνέχεια για τα περαιτέρω... 

Έτσι, ο έφηβος Αλέξανδρος βρέθηκε στο Ιερό των Νυμφών, στην τοποθεσία Μίεζα, κοντά στα Στάγειρα, μαζί με μιά ομάδα νέων. Και όπως μας γράφει ο Πλούταρχος και ο Αρριανός: “Φαίνεται ότι ο Αλέξανδρος δεν διδάχθηκε μόνο την Ηθική και την Πολιτική επιστήμη, αλλά και τις απόρρητες και βαθύτερες διδασκαλίες που οι άνδρες τις αποκαλούσαν ακροαματικές και εποπτικές και δεν τις διέδιδαν σε πολλούς”.

Σαν χώρος για την εκπαίδευση ορίστηκε το ιερό των νυμφών κοντά στην Μίεζα, όπου κατά την εποχή του Πλουτάρχου, ο οποίος συνέγραψε την κορυφαία βιογραφία του Αλεξάνδρου, υπήρχαν ακόμα τα πέτρινα καθίσματα και οι σκιεροί χώροι όπου ο Μέγας Αριστοτέλης επιτελούσε την μύηση του Αλεξάνδρου στα Ορφικά ζητήματα, τη ρητορική, την ιατρική, την ηθική καθώς και τις απόκρυφες διδασκαλίες τις οποίες μόνο λίγοι και εκλεκτοί άνδρες είχαν την τιμή και το προνόμιο να διδαχθούν και οι οποίες ήταν γνωστές σαν «ακροαματικές». Και όταν μάλιστα, κατά την εκστρατεία του ο Αλέξανδρος έμαθε πως ο Αριστοτέλης είχε εκδώσει αυτούς τους λόγους, με το όνομα «Μετά τα Φυσικά», του έγραψε ως εξής: «Ο Αλέξανδρος χαιρετά τον Αριστοτέλη ελπίζοντας να είναι καλά. Δεν έπραξες ορθά με το να εκδώσεις τους ακροαματικούς λόγους, αφού έτσι δεν θα διαφέρουμε εμείς από τους άλλους, αν οι λόγοι με τους οποίους μορφωθήκαμε γίνουν κοινοί σε όλους. Γιατί εγώ προτιμώ να διαφέρω από τους άλλους ως προς την μόρφωση, παρά ως προς τη δύναμη. Να είσαι καλά». 

Αυτός ήταν ο Αλέξανδρος! Η στρατηγική του ιδιοφυϊα καταδεικνύεται, κατά τη γνώμη μου, από τον τρόπο με τον οποίο οργάνωσε την εκστρατεία κατά των Περσών αφού πρώτα ένωσε τους Έλληνες και στη συνέχεια εκστράτευσε βορείως της Μακεδρονίας για να εκκαθαρίσει τις εστίες των βαρβάρων που θα μπορούσαν να την απειλήσουν κατά την απουσία του. Όμως, υπήρχε και ένας άλλος μεγάλος κίνδυνος για τη Μακεδονία και την Ελλάδα συνολικά. Η υπερδύναμη της εποχής και σύμμαχος των Περσών Καρχηδόνα. Να σημειωθεί ότι, άγνωστο κι αυτό δυστυχώς στους πολλούς, όταν ο Ξέρξης εκστράτευσε εναντίον των Ελλήνων το 480 π.Χ. είχε έρθει σε συνεννόηση με τους Καρχηδόνιους οι οποίοι ταυτόχρονα επιτέθηκαν εναντίον της Μεγάλης Ελλάδας. Μάλιστα την ίδια μέρα που οι Έλληνες καταναυμάχησαν το στόλο του εισβολέα στη Σαλαμίνα, οι Έλληνες της Μεγάλης Ελλάδας νίκησαν τους Καρχηδόνιους στη μάχη της Ιμέρας.

Τι έκανε, λοιπόν, ο Μέγας Στρατηλάτης για να αποτρέψει μια πιθανή εισβολή των Καρχηδονίων; Αφήνει στα μετόπισθεν την ισχυρότερη πολεμική μηχανή των Ελλήνων: Τους Λακεδαιμόνιους! Είναι οι μόνοι που δεν τον ακολούθησαν στη εκστρατεία στην Ανατολή...

Οι πληροφορίες λένε ότι στόχος του Αλέξανδρου ήταν μετά τις σαρρωτικές  επιτυχίες στην Ανατολή να στραφεί στη Δύση και να συντρίψει και τους Καρχηδόνιους. Είναι βέβαιο ότι αν δεν είχε πεθάνει στην ακμή της δράσης του, 33 μόλις ετών, θα είχε σίγουρα ενοποιήσει όλη την Ευρασία.... Η μοίρα της Ανθρωπότητας θα ήταν τελείως διαφορετική...

Δεν υπάρχουν σχόλια: