Ψηφίδες πατριδογνωσίας: Όταν οι Αλβανοί ζητούσαν να γίνουν Έλληνες...

Προχθές, με αφορμή το ζήτημα που έχει προκύψει με το αίτημα του Πάνου Καμμένου περί αποπομπής του Μουζάλα από την κυβέρνηση,  διατύπωσα την πρόταση (http://moumoutzis.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html) για επάνοδο στο προσκήνιο της πρότασης του Μιχάλη Χαραλαμπίδη να δοθεί το όνομα "Δημοκρατία της Κεντρικής Βαλκανικής" στο κρατίδιο των Σκοπίων. Μια πρόταση που αποσκοπεί στη δημιουργία μιας "Ελβετίας των Βαλκανίων" με απώτερο στόχο την συναδέλφωση και την αρμονική συνεργασία όλων των Βαλκανικών λαών.

Έχει μεγάλη αξία να κατανοήσουμε εμείς οι Έλληνες ότι όλες οι ταυτότητες των Βαλκανικών κρατών συνδέονται άμεσα ή έμμεσα με την Ελληνική Ιστορία. Γι' αυτό και τα σύμβολα (σημαίες...) και οι ονομασίες είναι σε πολλές περιπτώσεις Ελληνικά: Ο Δικέφαλος Αετός στη σημαία της Αλβανίας, το όνομα Ρωμανία στην πάλαι ποτέ Μολδοβλαχία κ.λ.π. κ.λ.π.

Είναι, δυστυχώς, μεγάλες οι αδυναμίες της Ελληνικής Διπλωματίας δεκαετίες τώρα να αξιοποιήσει αυτά τα δεδομένα. Έτσι, κάποτε βρεθήκαμε να φιλονικούμε με τους Ρουμάνους για την δήθεν "βλάχικη μειονότητα" στην Ελλάδα και σήμερα με τους Αλβανούς για τους Τσάμηδες κ.λ.π.

Ως μια ελάχιστη ψηφίδα πατριδογνωσίας, σας παρακαλώ να μελετήσετε το παρακάτω πόνημα που αναφέρεται στην Αλβανική ταυτότητα και τις περιπέτειές της: http://elefterosarthrografos.blogspot.gr/2016/03/blog-post_954.html

Επειδή τέτοια άρθρα πολύ συχνά αποσύρονται, το αντιγράφω και εδώ για να μην εξαφανιστεί και το ψάχνετε:

Οι φορές που οι Αλβανοί θέλησαν να συνδεθούν με την Ελλάδα και η κατασκευή του Αλβανικού κράτους. 

Γράφει η *Μελίνα Κονταξή

Το 1908 στα Σκόπια έγινε μια συνέλευση για να επιλεγεί το εθνικό αλφάβητο της   Αλβανίας. Επιλέχθηκε το λατινικό αν και επίσημη γλώσσα στις εμπορικές  συναλλαγές ήταν τα Ελληνικά. Ο Βίκτωρ Μπεράρ στο έργο του Τουρκία  και  Ελληνισμός (1832)  γράφει…

«Η χριστιανική  κοινότητα  του Ελβασάν είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του Ελληνισμού εδώ στα βόρεια. Όλοι αυτοί εδώ οι Αλβανοί καταλαβαίνουν και όλοι τους σχεδόν μιλούν τα Ελληνικά… θεωρούν τους  εαυτούς τους Έλληνες». 

Δεν είναι  τυχαίο ότι το 1829  56 αγάδες στην Λιαπουριά αποφάσισαν να επαναστατήσουν και ύψωσαν Ελληνική σημαία ζητώντας την ένωση με την Ελλάδα.   Η κυβέρνηση τότε δεν μπορούσε να στηρίξει  την επανάσταση.

Ο Γκιόν Λέκας επαναστατεί στο Κουρβέλεσι, περιοχή ανάμεσα στο Δέλβινο και την Αυλώνα, η επανάσταση γενικεύεται και στις 15 Αυγούστου του 1847 οι μπέηδες Τόσκηδες και οι οπλαρχηγοί γράφουν μια επιστολή στον Όθωνα ζητώντας να τους δεχτεί ως υπηκόους σε περίπτωση που πετύχαινε η επανάσταση, με ειδική συμφωνία που προέβλεπε την προστασία του θρησκεύματος (οι Τόσκηδες θεωρούνται εξαλβανισμένα ελληνικά φύλα και κάποιοι εξ αυτών ήταν και μουσουλμάνοι).

Ο γεωγράφος Stanford και ο Αυστριακός γεωγράφος και εθνολόγος Kampt διακρίνουν τους Τόσκηδες από τους Γκέγκηδες και τους συσχετίζουν με τους  Έλληνες.

Το 1907 ο σπουδαγμένος στην Ζωσιμαία σχολή των Ιωαννίνων, μετέπειτα πρώτος  πρωθυπουργός της Αλβανίας, υπέγραψε συμφωνία για διαχωρισμό ελληνικών και  αλβανικών εδαφών με τον πρωθυπουργό Θεοτόκη. Ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις του και όχι μόνο για τα Βαλκάνια όπως αποτυπώνονται σ ένα άρθρο του…

«Όλαι σχεδόν αι παραλίαι της Μικράς Ασίας, από των προπόδων του Ταύρου μέχρι  και της Ηράκλειας του Πόντου είναι Ελληνικαί»…

Ως Ελληνική αναφέρει και την  Προποντίδα, ενώ χαρακτηρίζει το Ελληνικό έθνος ως το σπουδαιότερο και κυριότερο στοιχείο της Ανατολής (ευτυχώς που οι εθνοαποδομητές δεν ήταν ο κανόνας τότε).

Τελευταία προσπάθεια έγινε το 1943 όταν πρότειναν οι Αλβανοί την ένωση της Βόρειας  Ηπείρου με την Ελλάδα και την προσάρτηση της υπόλοιπης  Αλβανίας  στην Ελλάδα, ενόψει της ανόδου του Χότζα μετά την επικείμενη αποχώρηση των  Γερμανών.

Από όλα τα παραπάνω γίνεται ξεκάθαρο ότι ποτέ δεν είχαμε διπλωματία και  καταντήσαμε να πρέπει να εξηγούμε γιατί οι απόγονοι των συνεργατών των ναζί θα πρέπει να αισθάνονται τυχεροί αφού οι πρόγονοι τους δεν τιμωρήθηκαν όπως τους άξιζε (ένας από τους γιούς των 49 προκρίτων της Παραμυθιάς που εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς αφηγήθηκε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων (ΑΠΕ-ΜΠΕ) πως οι τσάμηδες έδωσαν στους Γερμανούς που ήθελαν άτομα για να εκτελέσουν, τα ονόματα 49 προκρίτων που ήταν εμπόδιο στην προπαγάνδα τους). Ποτέ όμως δεν είναι αργά για την διεκδίκηση νομικής και ηθικής αποζημίωσης από τα θύματα των συνεργατών των ναζί.   

Οι Ελληνικές ηγεσίες πέρα από τζάμπα ρητορικές κάποιων, άφησαν στην τύχη του τον Βορειοηπειρωτικό  Ελληνισμό. Δεν εκμεταλλεύτηκαν καμιά ευκαιρία  που θα οδηγούσε στην διασφάλιση της ελευθερίας όλης της ενιαίας και ελληνικής Ηπείρου.

Παρεμπιπτόντως… κάποιος να ενημερώσει τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης, έστω και καθυστερημένα, ότι ο όρος Βόρειος Ήπειρος είναι επίσημος και καθιερώθηκε με το ‘‘πρωτόκολλο της Κέρκυρας’’ που υπέγραψε η Αλβανία. Δεν είναι ακριβής σε ότι αφορά την αρχαία Ελληνική ενιαία ήπειρο, είναι τεχνητό κατασκεύασμα για χάρη της Αλβανίας. Ευχαρίστως να τον καταργήσουμε για να είμαστε και ιστορικά ακριβείς και να επαναφέρουμε τον όρο Ήπειρος και για την περιγραφή του βορείου τμήματος της ενιαίας Ηπείρου, που η υπόθεση του εκκρεμεί από το 1946.

Οι Ελληνικές ηγεσίες δεν υποχρέωσαν την Αλβανία να τηρήσει τις υπογραφές της, δεν επεδίωξαν την τιμωρία των συνεργατών των ναζί Τσάμηδων, με αποτέλεσμα να αποθρασυνθούν, και αδιαφορούν παντελώς για την παραβίαση ακόμα και βασικών   ανθρώπινων δικαιωμάτων των βορειοηπειρωτών.

Μόνο που οι υπογραφές δεν σβήνουν, ούτε η ιστορία… ας το θυμούνται οι γείτονες.   

*Σπούδασε 
Βαλκανικών Σλαβικών -Ανατολικών Σπουδών με 
Μεταπτυχιακό στην Ιστορία