Η Δεύτερη Ευκαιρία

Όσο περίεργο κι αν φαίνεται, έχω μια διαίσθηση ότι αυτή η περίοδος θα βγάλει κάτι ρηξικέλευθο και λυτρωτικό για τη Χώρα, την Ευρώπη και την Οικουμένη που στενάζει κάτω από την Χρηματοπιστωτική Μπότα του Φασισμού των "αγορών". Μια πρώτη ευκαιρία που είχαμε ως Έλληνες να ηγηθούμε συντεταγμένα μιας πορείας Οικουμενικής Ανασύνταξης με οδηγό τις αξίες που γεννήθηκαν στον τόπο μας χάθηκε την 12η Ιουλίου, παρά το μεγαλειώδες ΟΧΙ του λαού μας που συγκλόνισε τον Πλανήτη. Για όποιον διάβασε δηλώσεις Ιστορικών Ηγετών ανά την Υφήλιο καθώς και αναλύσεις της Παγκόσμιας Διανόησης, αυτό που λέω δεν αποτελεί παρά κοινοτυπία...

Ωστόσο, την επαύριο του Δημοψηφίσματος το Ελληνικό Πολιτικό Σύστημα, με όλες τις συνιστώσες του, αποδείχθηκε πολύ λίγο να αξιοποιήσει το αποτέλεσμα. Η αιτία είναι μία και μόνη: Οι πολιτικοί μας ταγοί δεν σκέφτονται ως Μεγάλοι Έλληνες. Δεν έχουν Οικουμενική Ματιά. Όμηροι της παράδοσης της Μικράς πλην εντίμου Ελλάδος που μας άφησε η Μεγάλη Καταστροφή του 1922, σκέφτονται πώς θα επιβιώσει ένα εξαρτημένο κρατίδιο και όχι πώς θα καταστεί και πάλι ο Ελληνισμός οδηγός της Δεύτερης Παγκόσμιας Ενοποίησης μετά εκείνη που επιτεύχθηκε ως συνέχεια της Ελληνιστικής Περιόδου με κορύφωση τη Ρωμανία ως Διεθνές Σύστημα.

Δεν θα κρίνω πρόσωπα και κόμματα που διαχειρίστηκαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος διότι θεωρώ ότι οι στιγμές που ζούμε μας υπερβαίνουν όλους... Εξάλλου, όλοι οι Έλληνες έχουν αποκτήσει πλέον την αναγκαία ωριμότητα για να βγάζουν τα πολιτικά τους συμπεράσματα χωρίς υποβολείς... Αυτό που διαισθάνομαι είναι ότι η Ιστορία μας δίνει μια Δεύτερη Ευκαιρία να αποδείξουμε ότι είμαστε άξιοι απόγονοι των Αθανάτων που θυσιάστηκαν για να υπάρχει Ελλάδα ως ιστορική-πολιτισμική οντότητα στο σύγχρονο κόσμο. Η ευκαιρία αυτή δεν είναι προϊόν κανενός προσωπικού, κομματικού ή σκοτεινού σχεδιασμού. Είναι η εκδίπλωση της Λογικής της Ιστορίας κι όποιος μπορεί να καταλάβει κατάλαβε...

Οι επόμενες μέρες εκτιμώ ότι θα είναι αποκαλυπτικές για τον Ελληνισμό, την Ευρώπη, την Οικουμένη. Η Ελληνική Τραγωδία θα κορυφώνεται με ρυθμούς καταιγιστικούς και σε συντονισμό με τις εξελίξεις οι οποίες κρίνουν την έκβαση του Νέου Ανατολικού Ζητήματος. Οι μέρες και οι νύχτες θα είναι μεγάλες για εκείνους που αγωνιούν για την τύχη της Ελλάδας και την τύχη του Ανθρώπου. Εύχομαι οι αποφάσεις μας ως προσώπων και ως συλλογικότητας να είναι ανάλογες της Ιστορίας και της Αποστολής μας στο σύγχρονο κόσμο.