Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Οι επίδοξοι Φαραώ της Πληροφορικής

Από το Φεβρουάριο του 2004 που δημοσιοποιήθηκε η πρόταση της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας για τη δημιουργία Εθνικού Επιμελητηρίου Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΕΘΕΠΕ) ξεκίνησε μια υπόγεια υπονόμευση από την γραφειοκρατία που κατέχει τη διοίκηση του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας η οποία, όπως είναι γνωστό, έχει ισχυρές διασυνδέσεις με μεγάλα εργολαβικά συμφέροντα. Τα τελευταία δύο χρόνια η υπόγεια αυτή υπονόμευση πήρε τη μορφή ενός πυροτεχνήματος, χωρίς ουδεμία νομική υπόσταση, με τον ευφάνταστο τίτλο eTEE. Παράλληλα εκδηλώθηκε μια οξεία επίθεση κατά των προσπαθειών επαγγελματικής κατοχύρωσης των Πληροφορικών με το μπλοκάρισμα των σχετικών Προεδρικών διαταγμάτων που έχουν εγκριθεί από το ΣΑΠΕ αλλά δεν έχουν εκδοθεί από το Υπουργείο Παιδείας λόγω των αντιδράσεων της γραφειοκρατίας του ΤΕΕ. Παράλληλα η ίδια γραφειοκρατία απεργάζεται την λεηλασία του κλάδου της Πληροφορικη και των Επικοινωνιών προωθώντας την ενσωμάτωση του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών στο Υπουργείο Δημοσίων Έργων. Σχετικές "προτάσεις" έχουν γίνει από τον Γιώργο Σουφλιά οι σχέσεις του οποίου με την ηγεσία του ΤΕΕ είναι γνωστές.

Τα επιχειρήματα όσων βρίσκονται πίσω από αυτές τις μεθοδεύσεις είναι γνωστά: Οι Μηχανικοί πρέπει να είναι "επικεφαλής" των έργων Πληροφορικής και Επικοινωνιών ενώ όλοι υπόλοιποι (απόφοιτοι τμημάτων Πληροφορικής του Πανεπιστημιακού και του Τεχνολογικού τομέα των ΑΕΙ) απλώς θα βγάζουν τη δουλειά... Δεν διστάζουν μάλιστα να μεθοδεύουν τη διάλυση των λειτουργούντων τμημάτων Πληροφορικής σε Πολυτεχνικές Σχολές. Οραματίζονται ένα "φαραωνικού τύπου" ιεραρχικό μοντέλο για την Πληροφορική αντίστοιχο με αυτό που εφαρμόζεται στις κλασσικές κατασκευές: Απροστάτευτοι μετανάστες υλοποιούν και οι "επικεφαλής" μηχανικοί εμπορεύονται σε υψηλό τίμημα τις "υπογραφές" τους! Είναι μήπως τυχαία η έντονη δράση κυκλωμάτων εμπορίας εξ' ανατολών προερχόμενης "πληροφορικής σαρκός";

Ο κόσμος της Πληροφορικής είναι πραγματικά εξοργισμένος με αυτές τις μεθοδεύσεις. Η οξύτητα στην αντιπαράθεση και η αδυναμία συνεννόησης με ορισμένους ανθρώπους που πρακτορεύουν τα συμφέροντα της γραφειοκρατίας του ΤΕΕ οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους:

ΠΡΩΤΟΣ ΛΟΓΟΣ

Έχει γίνει από όλους αντιληπτή η ηθική της απληστίας, και του ατομικισμού που καλλιεργείται σε ορισμένους κύκλους, που φαντάζονται τα επαγγελματικά δικαιώματα ως μια “πίτα” που όσο λιγότεροι τρώνε τόσο καλύτερα. Συνασπίστηκαν με αποκλειστική επιδιώξη να αρπάξουν την πίτα και να την μοιραστούν μεταξύ τους.

Όταν αυτή η βάρβαρη επιδίωξη προσπαθεί να "ντυθεί" με λόγια, υπερβαίνει την κοινή λογική. Οι πιο ψύχραιμοι από μας μπορούν να χαλαρώσουν και να γελάσουν ακόμα, με τα κείμενα που εμφανίζονται κατά καιρούς στα δελτία του ΤΕΕ, όπου κάποιοι πασχίζουν να αποδώσουν μεταφυσική αξία στο περίφημο πέμπτο έτος σπουδών κατά τη διάρκεια του οποίου “και μόνον αυτού” δομείται η σκέψη του μηχανικού!

Δυστυχώς η νοοτροπία αυτή που καλλιεργείται συστηματικά εντός του ΤΕΕ από την κυβερνώσα "γραφειοκρατία των εργολάβων" και έχει προσυλητίσει μια μερίδα μηχανικών, έχει επηρεάσει και όσους έχουν το ΤΕΕ ως πρότυπο που πρέπει να το φτάσουν. Αναφερόμαστε σε ορισμένους κύκλους των ΤΕΙ, και μειοψηφίες στο χώρο των Πανεπιστημίων.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ

Η ορολογία που έχει υιοθετηθεί από πολλούς Πληροφορικούς περί έργων πληροφορικής και διοίκησης έργων πληροφορικής, δυστυχώς παραπέμπει σε αυτό που ήδη υπάρχει δηλαδή στα τεχνικά έργα. Οφείλουμε να τονίσουμε με έμφαση ότι τα πληροφορικά αγαθά (όπως είναι και ένα Πληροφορικό Σύστημα) δεν μπορούν να ταξινομηθούν σημασιολογικά και οργανωτικά στα κλασσικά τεχνικά-κατασκευαστικά έργα. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι τα δημιουργήματα της πληροφορικής ταξινομούνται νομικά, τόσο σε ευρωπαϊκό επίπεδο όσο και σε εθνικό επίπεδο, στα έργα λόγου και καλύπτονται από τη νομοθεσία περί πνευματικής ιδιοκτησίας.

Ένα δημιούργημα πληροφορικής έχει ποιοτικές διαφορές ουσίας, σε σχέση με ένα τεχνικό έργο. Και για το λόγο αυτό είναι εντελώς διαφορετικές και οι ανθρώπινες δομές στις οποίες εντάσσονται οι δημιουργοί του. Για παράδειγμα η διοίκηση ενός τεχνικού έργου βασίζεται στην αυστηρή ιεραρχική οργάνωση ενός ετερόκλητου δυναμικού, ανιδείκευτοι εργάτες, τεχνίτες, εργοδηγοί, μηχανικοί, αρχιμηχανικοί κλπ.

Αυτό το μοντέλο δεν μπορεί να λειτουργήσει για την ανάπτυξη κανενός σοβαρού δημιουργήματος πληροφορικής. Στο δημιουργικό και αξιόλογο κομμάτι της πληροφορικής συναντάμε ομάδες πληροφορικών που οφείλουν να συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ, αλλά και με τις διπλανές ομάδες που έχουν αναλάβει άλλα κομμάτια του ίδιου έργου.

Με το μαστίγιο μπορεί να χτίζεις αθάνατα γεφύρια, καθεδρικούς ναούς και πυραμίδες. Όμως αυτό δεν ισχύει για τα πληροφορικά αγαθά, τα έργα του "ψηφιακού λόγου". Στην περίπτωση αυτή είναι αναποτελεσματικό και επιζήμιο να υιοθετεί κανείς ένα πολυεπίπεδο ιεραρχικό μοντέλο διοίκησης από τυραννικούς μανατζέρ, υπομάνατζερ και ανθυπομάνατζερ με πληροφορικούς στη βάση της πυραμίδας, οι οποίοι μισούν και ανταγωνίζονται "μέχρι θανάτου" ο ένας τον άλλο και ενδεχομένως μισούν και αυτό που κάνουν.

Οι μηχανικοί που έχουν ενσωματώσει τις συντεχνιακές νοοτροπίες του κλάδου τους, έχουν στο μυαλό τους τα αυταρχικά, ιεραρχικά μοντέλα διοίκησης των τεχνικών έργων που στη χώρα μας υλοποιούνται τελικά από κακοπληρωμένους εργάτες και σε ένα μεγάλο ποσοστό από ανασφάλιστους μετανάστες. Όσοι έχουν αυτές τις ιδέες περί έργων τρέμουν μήπως βρέθουν κωπηλάτες στη γαλέρα, ή εργάτες στο γιαπί. Ονειρεύονται το ρόλο του διοικητή, και τους πιάνει τρόμος σε κάθε προοπτική εξομοίωση τους με διάφορους “κατώτερους”. Όπως ο ρατσιστής που παραλύει και μόνο στην σκέψη, να ξυπνήσει ένα πρωί και να δει στον καθρέφτη του ότι έχει γίνει ο ίδιος μαύρος... Ο τρόμος του γίνεται πανικός, και ο πανικός παραλλήρημα.

Οι άλογες κραυγές τους είναι απόλυτα φυσική και κατανοητή συνέπεια του ηθικού τους αδιεξόδου, που τους αφήνει δύο μόνο επιλογές : να ουρλιάξουν (δημοσίως) ή να ψιθυρίσουν τα περί πίτας (ιδιωτικώς).

Δεν υπάρχουν σχόλια: