Ο ΟΤΕ μπλοκάρει τις οπτικές ίνες, μας πληροφορεί σχετικό άρθρο. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν την απροθυμία του ΟΤΕ να λειτουργήσει ως στρατηγικός παίκτης για τον εκσυχρονισμό της χώρας. Εδώ και χρόνια λειτουργεί υπηρετώντας στενά οικονομικά ή συντεχνιακά συμφέροντα. Οι "σωτήρες" γερμανοί, που τον διοικούν πλέον, φαίνεται ότι συμμάχησαν με τις συντεχνίες της "εποχής του λίθου", αφού τελικός σκοπός τους δεν είναι ο τεχνολογικός εκσυχρονισμός της χώρας μας και του οργανισμού αλλά η διαιώνιση μιας αποικιακού τύπου τεχνολογικής εξάρτησης.
Ταυτοχρόνως, το ΥΠΕΠΘ μπλοκάρει εδώ και χρόνια την Πληροφορική Παιδεία για να ευνοήσει κάποιες άλλες συντεχνίες της "εποχής του λίθου" που λυμαίνονται το χώρο της εκπαίδευσης. Κι αυτές, με τη σειρά τους, φαίνεται να συμμαχούν με τους αγγλοσάξωνες "στρατηγικούς επενδυτές" των πιστοποιήσεων οι οποίοι, όπως και οι "γερμανοί στρατηγοί" του ΟΤΕ, επιδιώκουν συνέχιση της "τεχνολογικής αποικιοκρατίας" για να πουλάνε χρωματιστές χάντρες-πιστοποιητικά στους συμπαθείς ιθαγενείς.
Το ερώτημα, βεβαιώς, είναι κατά πόσο ταιριάζει σε πρωτόγονους η Πληροφορική και αν πραγματικά τη χρειάζονται. Είναι γνωστό, εξάλλου, το ανέκδοτο με τα δύο πλυντήρια σε ρόλο "πυλώνων" για τη στερέωση της σκάφης. Μόνο που σε αυτό τον τόπο, δεν μάθαμε ακόμη να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη... Ακόμη ΔΕΝ μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα κι απλά, που θα έλεγε κι ο Ρίτσος....
Πολύ φοβάμαι ότι αν πραγματικά επιδιώκουμε ενεργό ρόλο μέσα στην κοινωνία μας ως υπεύθυνοι επιστήμονες και επαγγελματίες, αργά η γρήγορα θα πρέπει να θέσουμε ζητήματα οικονομικής και πολιτικής ανεξαρτησίας. Διαφορετικά δεν μας απομένει παρά η αποδημία στον πολιτισμένο κόσμο και η τελική επικράτηση των "μάγων της φυλής". Ο πολιτισμός ως λέξη και ως περιεχόμενο γεννήθηκε στον τόπο μας και μεταλαμπαδεύτηκε σταδιακά σε όλο τον κόσμο. Σήμερα, όμως, ο ίδιος αυτός τόπος αποτελεί έναν από τους ισχυρότερους θύλακες πρωτογονισμού παγκοσμίως. Η επάνοδος του πολιτισμού στη γενέτειρά του αποτελεί πλεόν ζήτημα απόλυτης προτεραιότητας για όλους μας.
Είτε το θέλουμε είτε όχι ζούμε σε μια χώρα στην οποία επιβιώνουν φαινόμενα αποικιοκρατικά. Γι' αυτό και οφείλουμε να επισημάνουμε ότι πάντα η αποικιοκρατία στηρίζονταν σε γηγενείς "συνεργάτες" για να εμπεδωθεί και να διαιωνισθεί. Το γνωρίζουν όσοι διαθέτουν έστω και ελάχιστη γνώση της παγκόσμιας και της εθνικής μας ιστορίας. Όπως επίσης γνωστά σε όλους, ακόμη και στους ιστορικά τυφλούς, είναι τα ατομικά οφέλη της συνεργασίας. Το ότι τα οφέλη αυτά είναι πρόσκαιρα και επισφαλή, δεν φαίνεται να σταματά τους συνεργάτες γερμανών, βρετανών και πολλών άλλων "στρατηγών"...
Μεγάλος είναι ο κίνδυνος να βιωθεί ως ελληνικός εμφύλιος ο αδυσώπητος "πόλεμος των στρατηγών" που διεξάγεται στη διεθνή σκακιέρα. Το πρόσφατο και απώτερο ιστορικό παρελθόν του ελληνισμού διδάσκει ότι αναγκαία και ικανή συνθήκη για την αποτροπή του αλληλοσπαραγμού είναι η ανάδειξη ενός κοινωνικού πόλου με δυνατότητα ηγεμονικής (όχι εξουσιαστικής) επιρροής σε επίπεδο ιδεών και οραματικών στόχων. Αυτός ο πόλος μπορεί και πρέπει να είναι το Επιμελητήριο Πληροφορικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου