Μήπως χάνει τη λαϊκή νομιμοποίηση ο Σύριζα; Η περίπτωση του εξεταστικού συστήματος της Γ' λυκείου...

Όλοι παρακολουθούμε τη μάχη με τους ευρωληστές και την προσπάθεια του Σύριζα να βρει έναν τρόπο έντιμου συμβιβασμού φτάνοντας μέχρι του σημείου να ανακατανείμει ρόλους στο οικονομικό επιτελείο. Κάποιοι πιστεύουν ότι η τράπουλα είναι σημαδεμένη. Ότι επίκειται 3ο μνημόνιο... Το ακούς σε συζητήσεις. Το διαβάζεις και το παρακολουθείς στα μέσα ενημέρωσης...

Είμαι, όπως και πολλοί άλλοι, ιδιαίτερα ανήσυχος με αυτές τις εξελίξεις. Και η ανησυχία μου εντείνεται καθώς, ασχολούμενος συνδικαλιστικά στην Ένωση Πληροφορικών Ελλάδας (http://www.epe.org.gr), παρατηρώ ότι η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας (αποκλειστικά και μόνο στελέχη του Σύριζα) εύκολα υποκύπτει σε πιέσεις συντεχνιών (φροντιστές κ.λ.π.). Πρόκειται για ομάδες συμφερόντων οι οποίες όχι μόνο στήριξαν μνημονιακές επιλογές προεκλογικά αλλά υπονομεύουν και το έργο της Κυβέρνησης στην παιδεία μετεκλογικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι αντιδράσεις τους για την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων (http://tinyurl.com/q8xsu9h)...

Ένα δεύτερο παράδειγμα της λογικής με την οποία κινούνται οι εν λόγω συντεχνίες και την προσώρας αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας να ανταποκριθεί στην απαίτηση του λαού να κοπεί ο ομφάλιος λώρος που συνδέει τις συντεχνίες με το κράτος είναι η συζήτηση που έχει ανοίξει για το νέο εξεταστικό σύστημα. Σε αυτή τη συζήτηση η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δείχνει, με το σχέδιο που ανακοίνωσε (http://www.naftemporiki.gr/story/936196/to-neo-sustima) να υιοθετεί τα αιτήματα των εν λόγω ομάδων οι οποίες επιχαίρουν (http://tinyurl.com/m3ntawn).

Αυτή, πάνω κάτω, είναι η κατάσταση, όπως έχει διαμορφωθεί αυτή τη στιγμή. Σε πρόσφατη ανάρτηση στο προσωπικό μου ιστολόγιο http://moumoutzis.blogspot.gr/2015/04/blog-post.html τοποθετούμαι δημόσια σε σχέση με τον τρόπο που λειτουργούν οι εν λόγω ομάδες αντίθετα προς το συμφέρον ακόμη και εκείνων που υποτίθεται εκπροσωπούν...

Από την άλλη πλευρά, δεν είναι και λίγες οι δημόσιες παρεμβάσεις φορέων που καταδεικνύουν το αδιέξοδο στο οποίο θα οδηγήσουν οι προτάσεις του Υπουργείου Παιδείας, αν υλοποιηθούν, και την ανάγκη να αναθεωρηθούν. Ενδεικτικές είναι οι δημόσιες παρεμβάσεις:

• της Ένωσης Πληροφορικών Ελλάδας (ΕΠΕ) - http://tinyurl.com/o7vu828
• της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών (ΕΕΦ) - http://tinyurl.com/ozxgyvk
• του Συλλόγου Ελλήνων Κοινωνιολόγων (ΣΕΚ) - http://tinyurl.com/k7avwqg

Με μερικές απλές ενέργειες, όπως απεικονίζονται στο παρακάτω διάγραμμα, το Υπουργείο Παιδείας μπορεί, αν το θελήσει, να δώσει λύση και να τερματίσει, επιτέλους, το άγχος για χιλιάδες υποψηφίους και τις οικογένειές τους. Αυτές είναι οι μόνες αλλαγές που απαιτούνται! Χωρίς αναστατώσεις. Με διεύρυνση των επιλογών των μαθητών. Χωρίς συγχύσεις τίτλων και περιεχομένου στα επιστημονικά πεδία. Χωρίς κατακερματισμούς συμπαγών συνόλων τμημάτων (Πληροφορικής, Κοινωνικών Επιστημών...) μεταξύ επιστημονικών πεδίων που δεν θα επικοινωνούν μεταξύ τους λόγω διαφορετικών 4άδων εξεταζομένων μαθημάτων.

Κάθε λογικός άνθρωπος θα περίμενε ότι το Υπουργείο Παιδείας θα είχε ήδη σκεφτεί τις προτεινόμενες βελτιώσεις και θα τις είχε ενσωματώσει στην πρότασή του. Εξάλλου, οι απόψεις των φορέων που αναφέραμε τού ήταν γνωστές εδώ και καιρό: Από την εποχή που ο Σύριζα ήταν στην αντιπολίτευση και τις υποστήριζε σθεναρά. Παράδειγμα, το μάθημα της Κοινωνιολογίας. Και τώρα που έγινε κυβέρνηση τις απορρίπτει χωρίς συζήτηση! Αυτή η παράλογη αλλαγή στάσης και η αντιδημοκρατική εμμονή αποκαλύπτει, δυστυχώς, ότι οι παρασκηνιακά δρώσες συντεχνίες (ιδίως των φροντιστών) απειλούν να βάλουν και πάλι χέρι στην παιδεία μας και να κερδίσουν τη ρεβάνς μετά την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων μετεκλογικά. Εξευτελίζοντας την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Κάτι ανάλογο με τη ρεβάνς που προσπαθούν να πάρουν οι ευρωληστές εξευτελίζοντας ακόμη και τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, αν τελικώς υποκύψει στις πιέσεις τους...

Όμως, παράλληλα με αυτές τις εξελίξεις, η ελπίδα που έφερε η επιτυχία των Ανεξάρτητων Ελλήνων να εισέλθουν στο Κοινοβούλιο και να αποτελέσουν τον δεύτερο πυλώνα της αντιμνημονιακής κυβέρνησης, φαίνεται να ανοίγει άλλες προοπτικές. Ενόσω ο κ. Κουράκης και ο κ. Μπαλτάς πολιτεύονται με τον τρόπο που περιγράψαμε, ο κυβερνητικός εταίρος του Σύριζα, διά των αρμοδίων στελεχών του όπως η κυρία Σαυρούλα Ξουλίδου που εκπροσωπεί τους Ανεξάρτητους Έλληνες στην Επιτροπή Μορφωτικών υποθέσεων της Βουλής, συζητά με τους φορείς. Αφουγκράζεται τις ανησυχίες τους. Μελετά τις προτάσεις τους. Και προσπαθεί να συνεννοηθεί την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας ώστε να υιοθετηθούν.

Εύχομαι στο τέλος να επικρατήσει η φωνή της λογικής για το συμφέρον των μαθητών και της παιδείας. Όχι των φροντιστών και της παραπαιδείας. Αν η πολιτική ηγεσία του Υπογείου Παιδείας επιμείνει στους παράλογους σχεδιασμούς της ο Σύριζα θα έχει απολέσει τη λαϊκή νομιμοποίηση. Τουλάχιστον στα ζητήματα της Παιδείας. Και θα έχουν αναδειχθεί οι Ανεξάρτητοι Έλληνες ως η εκείνη η παράταξη που ξέρει να λειτουργεί δημοκρατικά, χωρίς αιφνιδιασμούς, με διάλογο και μέριμνα για το κοινό καλό.

Ο Σύριζα έχει γενεαλογικά συνδεθεί με την απόρριψη του "σταλινικού μοντέλου". Για χρόνια τον γνωρίζαμε ως εκείνο το κόμμα που είναι προγραμματικά υπέρ των ανοικτών δημοκρατικών διαδικασιών χωρίς συμβιβασμούς. Σήμερα, όμως, φαίνεται να αρνείται τη δημοκρατικότητα και να υιοθετεί τακτικές που καταδίκαζε ως αντιπολίτευση. Αντίθετα οι Ανεξάρτητοι Έλληνες δείχνουν, σε κάθε ευκαιρία, ότι μπορούν να συνομιλούν με την Κοινωνία και να καλύπτουν (μέχρι πότε;) το δημοκρατικό έλλειμμα που εμφανίζεται σε πολλά υπουργεία που κυριαρχούνται από τα στελέχη του Σύριζα...

Εύχομαι, πραγματικά, να ξαναβρούν τα κυβερνητικά στελέχη του Σύριζα, τουλάχιστον αυτά που έχουν αναλάβει το Υπουργείο Παιδείας, την ισορροπία τους ανάμεσα στη δημοκρατία και τον ορθό και υπεύθυνο τρόπο διακυβέρνησης. Μέχρι να το επιτύχουν οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα συνεχίσουν να γίνονται ολοένα και δημοφιλέστεροι για πολλούς. Ακόμη και για αριστερούς ψηφοφόρους που συνειδητοποιούν ότι κάποιος που βάζει την πατρίδα πάνω απ' όλα γίνεται σιγά σιγά αριστερός επί της ουσίας εφόσον παραμένει δημοκράτης. Ενώ ένας αριστερός που βάζει την ιδεολογία πάνω απ' όλα εύκολα διολισθαίνει σε αντιδημοκρατικές ατραπούς εφόσον δεν είναι επαρκώς πατριώτης.