Η κεντρική σημασία του Ονόματος

Πριν από σχεδόν 5 χρόνια, είχε δημοσιευθεί στον ιστότοπο της Ένωσης μας ένα σύντομο μήνυμα με την ευκαιρία της "γιορτής των Πληροφορικών" που έχει καθοριστεί με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου να είναι η εορτή του Αγίου Πνεύματος. Για όσους ενδιαφέρονται να το δούν ή να το θυμηθούν παραπέμπω εδώ.

Σε εκείνο το σύντομο μήνυμα επισημαίνονταν η ανάγκη ενός "ονόματος-τίτλου" που θα αντιστοιχεί στην επαγγελματική μας ταυτότητα. Ενός τίτλου που θα έχουμε φροντίσει να φορτίσουμε θετικά για να λειτουργεί ως οδηγός μας και βασική συνιστώσα του διαλόγου μας με όλη την Κοινωνία.

Πριν από λίγο έπεσα τυχαία, περιδιαβαίνοντας το Διαδικτύο, σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο που αναδεικνύει τη σημασία της ονοματοδοσίας που μπορείτε να βρείτε εδώ. Σας συνιστώ να το διαβάσετε γιατί μας αφορά όλους τόσο σε σχέση με την επαγγελματική μας δράση όσο και σε σχέση με την πολιτική μας δράση μέσω της ΕΠΕ. Μην το δείτε μόνο υπό το πρίσμα του τεχνικού προβλήματος το οποίο προσπαθεί να περιγράψει για να προτείνει μια συγκεκριμένη τεχνική προσέγγιση. Δείτε το σαν κάτι γενικό που αφορά την ορθή χρήση των λέξεων, την ορθή χρήση της ορολογίας, την δυνατότητα δημιουργίας νέων λέξεων-συμβόλων που ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις ανάγκες επικοινωνίας των χρηστών αυτών των λέξεων και αναπαριστούν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο το συμβολιζόμενο νόημα ή αντικείμενο. Θυμηθείτε τη σημασία της ορθής ονοματοδοσίας των μεταβλητών ακόμη και για το απλούστερο πρόγραμμα, τη σημασία των σχολίων στον κώδικα και τη σωστή δόμησή του.

Μπορεί να σας φανεί υπερβολικό, αλλά ένα "πρόγραμμα" μπορεί να θεωρηθεί ως ένα λογοτεχνικό έργο που εκφράζει τον δημιουργό του και πρέπει να γίνεται κατανοητό τόσο από εκείνους που θα το διαβάσουν για να το καταλάβουν και να το συντηρήσουν ή επεκτείνουν όσο και από τη "μηχανή" η οποία θα το "ζωντανέψει" σε ρέουσα διεργασία. Αν η ιδέα σας φαίνεται υπερβολική, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν είναι δική μου. Ανήκει σε έναν από τους θεμελιωτές της Πληροφορικής, έναν από τους Πατριάρχες της τολμώ να πω, μια μορφή σχεδόν μυθική για κάποιους από εμάς: Τον Donald Knuth. Τον Θείο Donald, όπως μου αρέσει να τον αποκαλώ. Αυτός εισήγαγε αυτή την ιδέα υπό τον όρο literate programming (δυο πιθανές ελληνικές αποδόσεις θα ήταν "λογοτεχνικός προγραμματισμός" ή "έλλογος προγραμματισμός", προτιμώ το δεύτερο...) με το ομότιτλο ιστορικό άρθρο του που μπορείτε να διαβάσετε εδώ.