Με τσοι μικρούς είμαι μικρός, με τσ' άντρες αντρειωμένος
με τσοι παραπονιάρηδες, πιο παραπονεμένος.
Όπου χαρά, γελώ κι εγώ, όπου καημός πονάω
με τη ψυχή μου όποιον δω στο δρόμο χαιρετάω!
Όπου αγαπώ το δείχνω το, με λόγια δουλεμένα
γιατ' είναι η μπέσα κι τιμή ταυτότητα για μένα!
Κι αν προδοθώ, δεν σταματώ, ποτέ μου δεν λυγίζω
κρατώ ψηλά την κεφαλή, τον δρόμο μου βαδίζω.
Γιατί 'χω μπέσα στην καρδιά και λόγο που αξίζει,
η ανθρωπικά τον κόσμο αυτό, λαμπρά τον-ε-στολίζει!
