Μάθημα δεν μπορεί να γίνει όπως παλιά: Κανένας μαθητής δεν δίνει σημασία στο τι λέει ο εκπαιδευτικός. Όλα τα παιδιά ζωγραφίζουν ακατάπαυστα. Βέβαια, υπάρχουν κάποιοι εκπαιδευτικοί που βλέπουν στο νέο αυτό “μέσο” κάτι μαγικό, κάτι που θεωρούν ότι μπορεί να “βάλει χρώμα”, να ζωντανέψει το μάθημά τους, και δεν χάνουν την ευκαιρία: Στα δικά τους μαθήματα τα παιδιά δημιουργούν μοναδικά πράγματα. Ζωγραφίζουν τα μόρια και τα άτομα στη φυσική και τη χημεία, μαθαίνουν να κάνουν πολύχρωμες γραφικές παραστάσεις στα μαθηματικά, στην ιστορία απεικονίζουν πώς φαντάζονται τη ζωή σε χρόνους περασμένους, δίνουν ζωή στους ήρωες λογοτεχνικών έργων...
Όμως, οι διαμαρτυρίες της μεγάλης πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών και των γονέων διαρκώς διογκώνονται όπως και τα έξοδα για “απαλοιφή” των εικαστικών παρεμβάσεων στους σχολικούς τοίχους. Έτσι, κάποια στιγμή, η ατοπική κυβέρνηση, προφανώς για λόγους που έχουν να κάνουν και με τη δημόσια εικόνα της μετά από μια περίοδο μεγάλων φυσικών καταστροφών και περίεργων “ατυχημάτων” αποφασίζει την απαγόρευση της χρήσης των μαρκαδόρων στα σχολεία. Με επίσημες δηλώσεις ο Ατοπικός Πρωθυπουργός μαζί με τον Υπουργό Ατοπικής Παιδείας ανακοινώνουν τα νέα μέτρα.
Οι λίγοι δημιουργικοί εκπαιδευτικοί σκέφτονται ότι θα βρουν σίγουρα κάποιο τρόπο να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον των μαθητών τους στα μαθήματά τους. Στεναχωριούνται ωστόσο που η πλειοψηφία των συναδέλφων τους θα χάσει την ευκαιρία να κάνουν και τα δικά τους μαθήματα “πολύχρωμα” και ενδιαφέροντα. Ελπίζουν τουλάχιστον οι γονείς των παιδιών να αλλάξουν στάση και να απολαύσουν μαζί με τα παιδιά τους στιγμές δημιουργίας και ενίσχυσης των ενδο-οικογενειακών δεσμών. Από την άλλη, σκέφτονται, αργά ή γρήγορα η κυβέρνηση θα επιτρέψει και πάλι τη χρήση των μαρκαδόρων όταν τα συμφέροντα των κατασκευαστών τους και των ελαιοχρωματιστών ασκήσουν την κατάλληλη πίεση...
